بریده‌ کتاب‌های شگفتی!

خداوند هر که را می‌آفریند، قدرت رویارویی با مشکلات را هم به او می‌دهد.

اگر لازم شد بین راستگو بودن و مهربان بودن فقط یکی را انتخاب کنی، مهربانی را انتخاب کن!

بزرگترین ،کسی است که قلب های بیشتری را بدست آورده باشد.

گاهی فکر می‌کنم سرم خیلی بزرگ است چون پر از رویا است.

خیلی عجیب است کسی امروز توی این دنیا باشد و فردا نباشد. از خودم‌ می‌پرسم او کجا رفت؟ می‌شود دوباره او را ببینم یا این فقط رویاست؟

وانمود می‌کنم اشک‌هایش را که ناگهان روی گونه‌هایش جاری شده‌اند، نمی‌بینم.

تو واسه دوست داشتن چشم لازم نداری،مگه نه؟ تو باقلبت‌میفهمی کسی رو دوست داری یا نه.‌تو بهشت هم‌همینطوره،مهم دوست داشتنه و هیچ کس فراموش نمیکنه کیا دوستش دارن.

ممکن است دنیا یک بخت آزمایی باشد ،ولی سرانجام داشته ها و نداشته هایت را یر به یر می کند ! دنیا از تمام پرندگانش مواظبت می کند .

اگوست عوض نمی شود اما نگاه ما عوض می شود. از ان بالا بالا ها، کره زمین ابی رنگ است و کاری از دست من بر نمی اید.

آیا می‌شود قانون جدیدی برای زندگی درست کنیم...، و طبق آن قانون، تلاش کنیم کمی مهربان‌تر از آنچه لازم است، باشیم؟!

گاهی همین خندیدن تنها چیزی است که کسی برای خوشحال شدن لازم دارد.

- همه با همین شکلی که اینجان، می‌رن بهشت؟ - نمی‌دونم. فکر نکنم. - پس چه جوری همدیگرو می‌شناسن؟ با صدایی خسته گفت‌ : <<نمی‌دونم، عزیز دلم. اونا احساس می‌کنن. تو واسه‌ی دوست داشتن، چشم لازم نداری، مگه نه؟ تو با قلبت می‌فهمی کسی رو دوست داری یا نه. تو بهشت هم، همین طوره. مهم، دوست داشتنه و هیچ‌کس فراموش نمی‌کنه کیا دوستش دارن.>>

جمله ی میراندا مدام توی ذهنم طنین می اندازد : دنیا با اگی پولمن مهربون نبوده !

مامان بغلم کرد، خم شد و فرق سرم رابوسید. با مهربانی گفت: «آگی، من از تو ممنونم.» -برای چی؟! مامان گفت: « برای همه‌ی چیزایی که به ما دادی! برای اومدنت به زندگی‌مون. برای همینی که هستی!» بعد، خم شد و زیر گوشم زمزمه کرد: « تو واقعاً یه شگفتی هستی، آگی! یه شگفتی!»

گاهی آدم بدون اینکه منظوری داشته باشد، دیگران رو آزار میده. فهمیدی؟

خیلی خنده دار است که آدم گاهی برای چیزی کلی نگران میشود که اصلا جای نگرانی ندارد!

حرف سر این نیست که روزای بد کدومون مزخرف تره مهم اینه که همه مجبوریم با روزای بدمون کنار بیاییم.

یک بار دکترها به پدر و مادرش گفته‌اند شانس اینکه کسی این مجموعه علائم را که با هم ادغام شده‌اند و صورت اوگی را درست کرده‌اند، داشته باشد یک در چهار میلیون است. پس آیا کائنات یک بخت آزمایی عظیم نیست؟ وقتی متولد می‌شوی یک بلیت می‌خری. فقط شانس است.

اما بهترین راه اندازه‌گیری میزان بزرگ‌تر شدن‌تون، سانتی متر نیست! یا تعداد دورهایی که حالا می‌تونین دور زمین بزنین! حتی معدل‌تون هم نیست!... هرچند همه اونا بدون شک مهمن! بلکه بهترین راه، اینه که ببینین با وقت‌تون چی کردین، روزاتون رو چه جوری گذروندین و احساسات چه کسی یا چه کسانی رو امسال جریحه‌دار کردین؟! برای من این بزرگ‌ترین ملاک موفقیته.