بریده‌های کتاب شگفتی!

انسان عجب شاهکاری است! تفکرش عالی است! توانایی های ذهنی اش نامنتاهی است! ظاهر و حرکاتش ستودنی است! کردارش فرشته آساست! درک و فهمش آیتی از خداست! زیباییِ دنیا ست!.....

« تو واقعا یه شگفتی هستی، آگی! یه شگفتی! »

تو بسیار شگفت انگیزی،برای هرکسی که تورا درک کند!

حرف سرِ این نیست که روزای بد کدوممون مزخرف تره! مهم اینه که همه مجبوریم با روزای بدمون کنار بیایم.

حرف سر این نیست که روزای بد کدومون مزخرف تره مهم اینه که همه مجبوریم با روزای بدمون کنار بیاییم.

یک بار دکترها به پدر و مادرش گفته‌اند شانس اینکه کسی این مجموعه علائم را که با هم ادغام شده‌اند و صورت اوگی را درست کرده‌اند، داشته باشد یک در چهار میلیون است. پس آیا کائنات یک بخت آزمایی عظیم نیست؟ وقتی متولد می‌شوی یک بلیت می‌خری. فقط شانس است.

هرچند به نظر خودم ، پسر بچه ای کاملا عادی و معمولی هستم!

you purchase a ticket when you're born. and it's all just random whether you get a good ticket or a bad ticket. it's all just luck.

you don't need your eyes to love

اما بهترین راه اندازه‌گیری میزان بزرگ‌تر شدن‌تون، سانتی متر نیست! یا تعداد دورهایی که حالا می‌تونین دور زمین بزنین! حتی معدل‌تون هم نیست!... هرچند همه اونا بدون شک مهمن! بلکه بهترین راه، اینه که ببینین با وقت‌تون چی کردین، روزاتون رو چه جوری گذروندین و احساسات چه کسی یا چه کسانی رو امسال جریحه‌دار کردین؟! برای من این بزرگ‌ترین ملاک موفقیته.

کردار های شما بنا های یادبودتان هستند

کارهایی که انجام می‌دهیم مهم ترین چیز هستند ،آن ها از گفتار و یا شکل و شمایل مان اهمیت بیشتری دارد

نه! نه! همه اش تصادف نیست... اگر واقعا همه اش تصادف بود دنیا به کلی مارا رها میکرد... اما این کار را نمی کند! دنیا، حتی از شکننده ترین مخلوقاتش محافظت میکند!.. آن هم از راه هایی به ظاهر عادی... مثلا با پدر و مادری که تورا بی قید و شرط می پرستند! یا خواهری که به خاطر تو از انسان بودن خودش شرمگین است ! یا دوست کوچکی که دوستانش به خاطر تو ترکش کرده!! و حتی.. دختر موصورتی ای که عکست را توی کیفش همه جا میبرد!! ممکن است دنیا یک بخت آزمایی بزرگ باشد و همه ی داشته ها و نداشته هایت را یِر به یِر کند....! ولی دنیا از تمام پرندگانش مواظبت میکند:)

"خداوند هر که را که می آفریند، قدرت رویارویی با مشکلات را هم به او می دهد."

پزشک ها از شهر های دور آمدند فقط برای این که مرا ببیند بالای تخت من می ایستند و آنچه را که می بینند باور نمی کنند و میگویند من یکی از شگفتی های خداوند هستم

وقتی او بر سر گهواره ام آمد سرنوشت لبخند و زد و تقدیر به خنده افتاد .....

نکته بامزه این است که والدین هم پس از مدتی واقعا همان گروه های کوچک بچه هایشان را درست میکنند!

روی هم رفته، میانه خوبی با مدرسه ندارم! چیزی که بیشتر از همه شاکی ام می کند، تکلیف شب های زیادش است! انگار همین بس‌مان نیست که هر روز مجبوریم از این کلاس به آن کلاس برویم و شش دانگ حواس‌مان را جمع کنیم تا آنها ذهن‌مان را از کلی مطلب پر کنند! آن‌هم مطالبی مثل طرز به‌دست آوردن مساحت مکعب، یا فرق بین انرژی جنبشی و انرژی پتانسیل، که احتمالا دانستن و ندانستن‌شان فرقی به حال‌مان نمی‌کند. از خودم می‌پرسم این‌ها به چه درد می‌خورند؟! چون تا حالا، هرگز هرگز نشنیده‌ام والدینم حتی یک‌بار کلمه انرژی جنبشی را به زبان آورده باشند.