بریده‌های کتاب همیشه یک نفر دروغ می‌گوید

تنها کسانی که هیچ افسوسی ندارند دروغگو ها هستند...

وقتی به اندازه‌ی کافی تشنه‌ی بخشش کسی هستی که دوستش داشته‌ای، کوچک ترین ذره‌ی بخشش هم کفایت می‌کند.

گاهی‌اوقات خاطراتمان خودشان را دوباره تدوین می‌کنند تا تصاویر زیباتری را از گذشته نشان‌ دهند، چیزی که وقتی به عقب برمی‌گردی و به آن نگاه می‌کنی کمتر ناگوار است. گاهی نیاز داریم رنگ و لعابی به آن‌ها بزنیم تا وانمود کنیم چیزی را که زیرش پنهان است به یاد نمی‌آوریم.

گاهی اوقات فکر میکنم مردم حالت چهره‌شان را عوض می‌کنند تا نقشی برای بازی کردن به آنها بدهند. لبخند به این معنی نیست که کسی خوشحال است، درست همان طور که اشک همیشه به معنای ناراحتی کسی نیست. صورت‌هایمان درست به همان اندازه حرف‌هایمان دروغ می‌گویند.

گاهی اوقات همه‌ی ما به‌خاطر اینکه احساس بدی داریم، کارهای خوب می‌کنیم.

مردم تمایل دارند درون کسانی که دوستشان دارند چیزی را ببینند که دلشان می‌خواهد. در ذهنشان دوباره به آن‌ها شکل می‌دهند و به کسانی تبدیلشان می‌کنند که آرزو می‌کنند باشند، نه خود واقعی‌شان.

انکارِ حقیقت وقایع را تغییر نمی‌دهد.

به یک نفر بگویید دارد اشتباه می‌کند، آن وقت گوش‌هایش را می‌گیرد. به یک نفر بگویید حق با او است، آن وقت تمام روز به شما گوش می‌کند.

^یک چیز هایی را فقط بخاطر کسی نگه می‌داریم که آن ها را به ما داده .^

مردم شاید چهره ام را تشخیص دهند،حتی ممکن است اسمم را بدانند،ولی هرگز من واقعی را نخواهند شناخت.

سؤال‌های بی‌پاسخ خیلی زیادی هستند که شب‌ها بیدار نگهم می‌دارند.

گاهی باید خیلی چیز ها را از دست بدهیم تا به یاد بیاوریم داشته‌هایمان چقدر ارزشمندند.

گاهی باید خیلی چیزها از دست بدهیم تا به یاد اوریم داشته هایمان چقدر ارزشمندند.

هرگر نخواستم دنیای او را با مشکلاتم لکه دار کنم.

^مردم می‌توانند تغییر کنند، فقط دوست دارند که این کار را نکنند.^

ترس از همه‌ی ما دونده می‌سازد.