بریده‌های کتاب سه گانه ی خاورمیانه: جنگ عشق تنهایی

غریبگی نکن پسرم! اینجا خاورمیانه است هرکجای خاک را بکنی دوستی، عزیزی، برادری بیرون می‌زند ((:

دیگر نه اصراری به زندگی دارم نه اصراری به مرگ .

یکی بود، خیلی ها نبودند یکی دیگر هم بود، که هم بود هم نبود یکی دیگر هم بود، که یک شب خود را پنهان کرده بود پشت خاکریز

داشتم با زندگی کنار می آمدم، که با من کنار نیامد تا آهسته از کنار هم عبور کنیم...

نشسته ام با شب قمار میکنم، و هر چه میبرم تاریک تر میشوم

خدا نزدیک تر شده، آنقدر که وقتی درخت را میتکانم ابرها بر زمین میریزند

جنگ تمام شده بود و حالا صلح داشت آدم میکشت

اگر به خانه‌ام بیایی، تمام خانه را گل خواهم کاشت. اگر نیایی هم تمام خانه را گل خواهم کاشت. اگر بروی هم، اگر بمیری هم... چرا که دیگر نه اصراری به زندگی دارم نه اصراری به مرگ.

یکی بود خیلی‌ها نبودند یکی دیگر هم بود که هم بود هم نبود یکی دیگر هم بود که یک‌شب خود را پنهان کرده‌بود پشت خاک‌ریز و حالا هرچه می‌گشت نمی‌توانست پیدایش کند.

و اعتراف می‌کنم که تنها هوا هوا هوا حقیقت دارد که هستی وُ نیستی‌اش یکی است

اینجا خاورمیانه است و هر کجای خاک را بکنی دوستی، عزیزی، برادری بیرون می‌زند

آنقدر از تو می‌نویسم تا زبان فارسی، تمام شود...

نه اصراری به زندگی دارم، نه اصراری به مرگ. یعنی اگر گلوله‌ای به سمتم شلیک شود، سرم را هم خم نخواهم کرد. یعنی اگر برای بریدن این رگ، تیغ در خانه نباشد، تا مغازه هم نخواهم رفت.

شب است و چهره ام بیشتر به جنگ رفته است تا به مادرم ..!

و سال ها طول کشید بفهمم درختی که زرد نمی شود مرده است!

نه اصراری به زندگی دارم ، نه اصراری به مرگ .