بریده‌های کتاب کتاب ساحلی

زندگی مجموعه ای از لحظات خوب وبده ، تا خود لحظه مرگت .عشق اینو تغییر نمیده

بوسیدن یک سیگاری مثل لیس زدن جاسیگاریست.

شاید وقتی بچه بودی کنترل زیادی روی زندگی‌ات نداشتی؛برای همین به منظور اجتناب از دلسردی، یاد گرفتی هرگز از خودت نپرسی واقعا چه می‌خواهی و این مدتی طولانی جواب داد.

به اتفاقی که افتاده ربطی نداره. به این ربط داره که تو چجوری با سختی ها مواجه میشی، کی هستی. همیشه یه نور درخشان کوفتی بودی و حتی وقتی در بدترین حالتی، وقتی احساس عصبانیت و در هم شکستگی میکنی، همچنین میدونی چجوری باید آدم باشی. چطوری به مردم بگی که...دوستشون داری.

وقتی کسی رو دوست داری دلت می‌خواد یه کاری کنی دنیا به چشمش متفاوت بیاد به همه چیزهای زشت معنا بدی و خوبی‌ها رو چند برابر کنی.

اولین دور مریضی مامان به من آموخت عشق طناب فرار است ،ولی دومین موج‌مریضی اش بود که به من آموخت وقتی در حال غرق شدنی ،عشق میتواند جلیقه ی نجات باشد.

وقتی در حال غرق شدنی عشق می‌تواند طناب نجاتت باشد

همه تو زندگیشون مشکل دارن،ژانویه.بعضی وقتا فکر کردن دربارهٔ مشکلات بقیه تقریبا آرامش بخشه

تک تک انسان های این کره خاکی به نوبت محکوم به زجر کشیدن بودند. گاهی اوقات تنها کاری که از دستتان برمی‌آمد این بود که یکدیگر را محکم بگیرید، تا زمانی که تاریکی دوباره به بیرون تفتان کند.

بارها و بارها به من گفت که خودم نیستم.. ولی اشتباه می کرد من همان منِ همیشگی بودم ‌. فقط دیگر تلاش نمی کردم برای او یا هر کس دیگری در تاریکی بدرخشم.