بریده‌ کتاب‌های بازگشت به کتابفروشی موریساکی

"می‌ترسم و ازش فرار می‌کنم. می‌خوام سرش داد بزنم تا دست از سرم برداره. من آدمی نیستم که بتونم عشق زندگی کسی باشم. سعی می‌کنم از زندگیم در برابر هر عشق احتمالی‌ای محافظت کنم."

"شاید از اون دسته آدماییه که به تنها بودن عادت کرده یا بهتر بگم، از اون دسته آدمایی که ترجیح می‌دن تنها باشن. نمی‌دونم. شاید اینطوری از خودش در برابر دیگران محافظت می‌کنه."

برایش مهم نبود کسی مشغول کتاب خواندن است،حرفش را میزد.اصلاً این فکر به ذهنش خطور نمیکند که حین کتاب خواندن باید دست از سر دیگران برداشت و آنها را به حال خود رها کرد.

تنها افرادی می‌توانند این بیماری را درک کنند که به آن مبتلا هستند.

شروع کتابخوانی تأثیرات دور از انتظاری روی من گذاشت.عشقی که در کتاب ها خوانده بودم مرا تحت تأثیر قرار داد و این باور را در من تقویت کرد که باید به عشق و محبت اهمیت بیشتری بدهم‌.

نباید عواطف و احساسات درونی رو پنهان کرد، بلکه باید با آنها چشم در چشم شد

زیاد اهل صحبت کردن نبودم و همیشه عصرها زودتر از همه مستقیم به خانه می‌رفتم. کمی جا خوردم اما وقتی بیشتر به حرفش فکر کردم، فهمیدم علتش این است که جایی را پیدا کرده بودم که در آن احساس راحتی می‌کردم.

با آدمایی باش که تو رو انتخاب کردن،آدمایی که فکر میکنن هیچ کسی جای تو رو براشون پر نمی کنه.

در اعماق اقیانوسی عمیق و تاریک فرو رفتم و برای مدتی باور داشتم که نمی‌خواهم به سطح آب برگردم. اما در شبی آرام همچون امشب، به خوبی احساس کردم چقدر آدم خوشبختی هستم؛ تمام آدم‌های بی‌نظیر زندگی‌ام دست من را گرفتند و مرا از قعر اقیانوس بالا کشیدند.

احساس می‌کردم جای چیزی در زندگی‌ام خالیست. وقتی به گذشته‌ها فکر می‌کنم همیشه این حس در درونم ریشه داشت و نمی‌دانستم با آن چه کنم. اما دیگر این احساس را ندارم. البته ابلهانه است که بگویم الان دیگر همه چیز بر وفق مراد است و رضایت کامل دارم، اما دیگر احساس نمی‌کنم جای چیزی در زندگی‌ام خالی است.

"وقتی ناراحتم کتاب می‌خونم. می‌تونم ساعت‌ها کتاب بخونم. باعث می‌شه ناراحتیام از یادم بره و به آرامش برسم. وقتی غرق دنیای کتاب‌ها می‌شم هیچ‌کسی نمی‌تونه بهم صدمه بزنه."

"خیلی از نویسنده‌های کتاب‌های اینجا دیگه در قید حیات نیستن. خیلی عجیبه ، نه؟ کتاب‌هاشون هنوز پیش ما هستن. حتی تا امروز اونا رو می‌خونیم و تحت تاثیرشون قرار می‌گیریم."

راستش را بخواهید اگر هیچ مشتری‌ای هم نمی‌آمد تنها از اینکه کتاب‌های بی‌شماری دورتادورم را فرا گرفته بود، لذت بسیاری می‌بردم.

از زمانی که اینجا زندگی میکردم بخش جدایی ناپذیر زندگی من بوده است.مکانی که در دل دیوارهایش،داستان‌های کوتاه بسیاری گنجانده شده.شاید به همین دلیل است که دائما به اینجا بر می گردم.

اینجا کتابفروشی موریساکی عزیز و دوست‌داشتنی من است. از زمانی که اینجا زندگی می‌کردم بخش جدایی‌ناپذیر زندگی من بوده است. مکانی که در دل دیوارهایش، داستان‌های کوتاه بسیاری گنجانده شده. شاید به همین دلیل است که دائما به اینجا برمی‌گردم.

در این دنیا برخی از آدم‌ها به علم نجوم عشق و علاقه دارند و وسعت کیهان و کائنات برایشان لذت بخش است.از طرف دیگر، افرادی هم هستند که از روی سرگرمی برای جمع آوری این مهرهای کوچک بی اهمیت خودشان را به آب و آتش می زنند.درک این موضوع برایم کار دشواری است.

خیلی از نویسنده‌های کتاب‌های اینجا دیگه در قید حیات نیستن خیلی عجیبه،نه؟ کتاب هاشون هنوز پیش ما هستن حتی تا امروز اونا رو میخونیم و تحت تاثیرشون قرار میگیریم.

<<همیشه سرت تو لاک خودته، نه؟>> انگار بقیه هم چنین تصوری نسبت به من داشتند.زیاد اهل صحبت کردن نبودم و همیشه عصرها زودتر از همه مستقیم به خانه می‌رفتم.کمی جا خوردم اما وقتی بیشتر به حرفش فکر کردم،فهمیدم علتش این است که جایی را پیدا کرده بودم که در آن احساس راحتی می کردم.

دوست ندارم مثل او مرکز توجه باشم اما قطعاً دوست دارم کمی از ظرافت و زیبایی اش را قرض بگیرم.

در تمام طول سال، این فصل را بیشتر دوست داشتم، درست پیش از فرا رسیدن زمستان، زمان افسوس خوردن برای گذر فصل‌ها.