بریده‌های کتاب آیسخولوس: مجموعه آثار اورستیا

خوشا،زیستن فارغ از نیاز خوشا،زیستن برکنار از اندوه، و برخوردای از خرد.

و فرمان عدالت این است که: هرکه رنج می‌برد خواهد آموخت.

که آدمی از نادیدن دلیر می‌شود و تن به فرمان شر می‌سپارد که بار و بری جز اندوه ندارد.

... چرا دوباره به یاد آرم؟ که هرچه بود اکنون گذشته است آری گذشته است و آن مردگان دیگر از جای نمی‌جنبند آه رفته‌اند جملگی رفته‌اند. پس چرا کشتگان خود را شماره کنیم؟ چرا زندگان را با اندوه مردگان رنجه بداریم؟ پس بدرودشان گوییم که پیروزی، کفه‌ی ما بازگشتگان را سنگین کرده است...

بدرود ای جهان آدمیان که فرّ و شکوه تو سراسر چیزی مگر نقش دیواری نیست که به اسفنجی نم‌ناک سراسر پاک می‌شود.

چه اندکند آنان که از نیک‌بختی دوستی به راستی شادمان شوند.

که بلند جای نام مهلکه‌ای‌ست بس پر خطر و زئوس به چشم رشک در آن می‌نگرد و به تندی فرو می‌کوبدش پس همان به که دو روزه‌ی عمر را آرامشی به دعا طلب کنی. همان به که نه فاتح باشی و نه مغلوب...