بریده‌های کتاب مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم فریده چناری 1403/6/4 مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 84 برای منِ امروز، برای منی که سال‌ها میان امواج شریعتی زیستم و بعد به روایت بی‌تفسیر مقاتل دست اول پناه بردم، برای من همین بس که اگر می‌خواهم در برابر ظلم و ستم و تباهی بایستم، و اگر لحظه‌ای نزدیک بود گرفتار چاه ویل ستمگری و ظلم به انسانی و حتی حیوانی و نباتی شوم و لحظه‌ای به شک و تردید بیفتم، به حسین بن علی نگاهی بیندازم و ببینم آیا به او و یارانش بیشتر شبیه و نزدیکم یا به آن‌ها که در برابرش ایستاده‌اند. و چه دلخوشی‌ای بهتر از اینکه شبیه او باشم، حتی اگر نه پا جا پای او گذاشته باشم؟ کم نیست و زیاد است. 0 2 عسل عاشوردخت 1404/4/8 مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 39 من محرم حسین را نه به خاطر داستان پر اشک و آهش، نه به خاطر آزادی و آزادگی، که به خاطر همین روح جمعی و به خاطر استمرار ساده‌ی "دوست داشتن" دوست دارم. به خاطر همه‌ی آدم‌های مهربانی که به یک درد مشترک ایمان دارند. به خاطر همه آدم‌هایی که نزدیک هزار سال داستان این ۷۲ نفر را برای همدیگر تعریف کرده‌اند. از داستان "او را به نداشتنش می‌شناختم" 0 3 عسل عاشوردخت 1404/4/8 مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 39 من در نماز ظهر عاشورا گره می‌خورم به همه‌ی جاهایی که نیستم و همه آدم‌هایی که نمیشناسم. به دانشجوی تنهایی که توی خوابگاهی دور در کشوری سرد وضو می‌گیرد، به پیرزنی که زیراندازش را با من قسمت می‌کند، به مرد میانسالی که زیر باران‌های مالزی سر از سجده برمی‌دارد و به همه‌ی آن ۷۲ نفری که در صحرای کربلا به آن "السلام علیک" آخر رسیده‌اند. من این ترکیب خیال و واقعیت، این تداوم و تغییر، این نمردنِ در طولِ تاریخ را دوست دارم. 0 5 فرح آگاهی 1404/4/14 مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 52 0 14 فرح آگاهی 1404/4/15 مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 70 0 0 فاطمه. 6 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 34 0 0 فاطمه. 6 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 39 و به همه‌ی آن ۷۲ نفری که در صحرای کربلا به آن «السلام علیک» آخر رسیده‌اند. من این ترکیب خیال و واقعیت، این تداوم و تغییر، این نمردن در طول تاریخ را دوست دارم. 0 0 فاطمه. 6 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 42 توی دلم آرزو کردم ای کاش مذهبی ماندن یا نماندن ما ضربه‌ای به آن روح پیوسته‌ی جمعی نزند و آن واقعه، دست کم جایی بیرون از ما، همیشه زنده بماند. 0 0 فاطمه. 6 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 77 به گمانِ من، زنان هستند که در نقش سوگواران همیشه تاریخ، چراغ یادآوری را روشن نگه می‌دارند تا قصه‌ها فراموش نشوند. 0 0 فاطمه. 6 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 91 0 0 فاطمه. 3 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 187 0 0 حسام الدین داودآبادی 2 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 89 خلوتی میخواستم و روضه ای از جنس شنیدن واژه های خود مقتل. 0 0 حسام الدین داودآبادی 2 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 94 فرقی نمی کند کجا و در چه حالی هستی. کافی است دل بسته ی روضه باشی. او خودش را به تو می رساند. 0 1 |امیــن| 1403/12/29 مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 69 بعدها که بزرگتر شدم دیدم که می‌شود از حسین(ع) همه‌چیز خواست. 0 7 فریده چناری 1403/6/4 مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 68 به گمانم آغوشْ دستور زبانِ بسیاری از زن‌هاست. زن‌ها سر و سِرّ بیشتری با آغوش دارند. بیشتر آن را بلدند و بیشتر به کارش می‌گیرند. 0 3
بریده‌های کتاب مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم فریده چناری 1403/6/4 مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 84 برای منِ امروز، برای منی که سال‌ها میان امواج شریعتی زیستم و بعد به روایت بی‌تفسیر مقاتل دست اول پناه بردم، برای من همین بس که اگر می‌خواهم در برابر ظلم و ستم و تباهی بایستم، و اگر لحظه‌ای نزدیک بود گرفتار چاه ویل ستمگری و ظلم به انسانی و حتی حیوانی و نباتی شوم و لحظه‌ای به شک و تردید بیفتم، به حسین بن علی نگاهی بیندازم و ببینم آیا به او و یارانش بیشتر شبیه و نزدیکم یا به آن‌ها که در برابرش ایستاده‌اند. و چه دلخوشی‌ای بهتر از اینکه شبیه او باشم، حتی اگر نه پا جا پای او گذاشته باشم؟ کم نیست و زیاد است. 0 2 عسل عاشوردخت 1404/4/8 مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 39 من محرم حسین را نه به خاطر داستان پر اشک و آهش، نه به خاطر آزادی و آزادگی، که به خاطر همین روح جمعی و به خاطر استمرار ساده‌ی "دوست داشتن" دوست دارم. به خاطر همه‌ی آدم‌های مهربانی که به یک درد مشترک ایمان دارند. به خاطر همه آدم‌هایی که نزدیک هزار سال داستان این ۷۲ نفر را برای همدیگر تعریف کرده‌اند. از داستان "او را به نداشتنش می‌شناختم" 0 3 عسل عاشوردخت 1404/4/8 مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 39 من در نماز ظهر عاشورا گره می‌خورم به همه‌ی جاهایی که نیستم و همه آدم‌هایی که نمیشناسم. به دانشجوی تنهایی که توی خوابگاهی دور در کشوری سرد وضو می‌گیرد، به پیرزنی که زیراندازش را با من قسمت می‌کند، به مرد میانسالی که زیر باران‌های مالزی سر از سجده برمی‌دارد و به همه‌ی آن ۷۲ نفری که در صحرای کربلا به آن "السلام علیک" آخر رسیده‌اند. من این ترکیب خیال و واقعیت، این تداوم و تغییر، این نمردنِ در طولِ تاریخ را دوست دارم. 0 5 فرح آگاهی 1404/4/14 مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 52 0 14 فرح آگاهی 1404/4/15 مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 70 0 0 فاطمه. 6 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 34 0 0 فاطمه. 6 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 39 و به همه‌ی آن ۷۲ نفری که در صحرای کربلا به آن «السلام علیک» آخر رسیده‌اند. من این ترکیب خیال و واقعیت، این تداوم و تغییر، این نمردن در طول تاریخ را دوست دارم. 0 0 فاطمه. 6 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 42 توی دلم آرزو کردم ای کاش مذهبی ماندن یا نماندن ما ضربه‌ای به آن روح پیوسته‌ی جمعی نزند و آن واقعه، دست کم جایی بیرون از ما، همیشه زنده بماند. 0 0 فاطمه. 6 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 77 به گمانِ من، زنان هستند که در نقش سوگواران همیشه تاریخ، چراغ یادآوری را روشن نگه می‌دارند تا قصه‌ها فراموش نشوند. 0 0 فاطمه. 6 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 91 0 0 فاطمه. 3 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 187 0 0 حسام الدین داودآبادی 2 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 89 خلوتی میخواستم و روضه ای از جنس شنیدن واژه های خود مقتل. 0 0 حسام الدین داودآبادی 2 روز پیش مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 94 فرقی نمی کند کجا و در چه حالی هستی. کافی است دل بسته ی روضه باشی. او خودش را به تو می رساند. 0 1 |امیــن| 1403/12/29 مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 69 بعدها که بزرگتر شدم دیدم که می‌شود از حسین(ع) همه‌چیز خواست. 0 7 فریده چناری 1403/6/4 مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم جمعی از نویسندگان 3.8 21 صفحۀ 68 به گمانم آغوشْ دستور زبانِ بسیاری از زن‌هاست. زن‌ها سر و سِرّ بیشتری با آغوش دارند. بیشتر آن را بلدند و بیشتر به کارش می‌گیرند. 0 3
