به گمانِ من، زنان هستند که در نقش سوگواران همیشه تاریخ، چراغ یادآوری را روشن نگه می‌دارند تا قصه‌ها فراموش نشوند.

توی دلم آرزو کردم ای کاش مذهبی ماندن یا نماندن ما ضربه‌ای به آن روح پیوسته‌ی جمعی نزند و آن واقعه، دست کم جایی بیرون از ما، همیشه زنده بماند.

و به همه‌ی آن ۷۲ نفری که در صحرای کربلا به آن «السلام علیک» آخر رسیده‌اند. من این ترکیب خیال و واقعیت، این تداوم و تغییر، این نمردن در طول تاریخ را دوست دارم.