بریده‌ای از کتاب مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم اثر جمعی از نویسندگان
6 روز پیش
صفحۀ 42
توی دلم آرزو کردم ای کاش مذهبی ماندن یا نماندن ما ضربه‌ای به آن روح پیوسته‌ی جمعی نزند و آن واقعه، دست کم جایی بیرون از ما، همیشه زنده بماند.
توی دلم آرزو کردم ای کاش مذهبی ماندن یا نماندن ما ضربه‌ای به آن روح پیوسته‌ی جمعی نزند و آن واقعه، دست کم جایی بیرون از ما، همیشه زنده بماند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.