بریده‌ای از کتاب مهمان‌گاه | پانزده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم اثر جمعی از نویسندگان
دیروز
صفحۀ 39
من محرم حسین را نه به خاطر داستان پر اشک و آهش، نه به خاطر آزادی و آزادگی، که به خاطر همین روح جمعی و به خاطر استمرار ساده‌ی "دوست داشتن" دوست دارم. به خاطر همه‌ی آدم‌های مهربانی که به یک درد مشترک ایمان دارند. به خاطر همه آدم‌هایی که نزدیک هزار سال داستان این ۷۲ نفر را برای همدیگر تعریف کرده‌اند. از داستان "او را به نداشتنش می‌شناختم"
من محرم حسین را نه به خاطر داستان پر اشک و آهش، نه به خاطر آزادی و آزادگی، که به خاطر همین روح جمعی و به خاطر استمرار ساده‌ی "دوست داشتن" دوست دارم. به خاطر همه‌ی آدم‌های مهربانی که به یک درد مشترک ایمان دارند. به خاطر همه آدم‌هایی که نزدیک هزار سال داستان این ۷۲ نفر را برای همدیگر تعریف کرده‌اند. از داستان "او را به نداشتنش می‌شناختم"
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.