بریده‌های کتاب انسان خداگونه: تاریخ مختصر آینده

فقط زمانی که آخرین شمشیر هم غلاف شد باید ذهنمان را معطوف کار بزرگ بعدی کنیم اما تاریخ اینگونه عمل نمی‌کند کاخ نشینان همواره دستور کارهای متفاوت با کوه نشینان داشتند و بعید است که در قرن بیست و یکم این رویه تغییر کند

آدمی معمولا از تغییر به وحشت می افتد،زیرا از ناشناخته ها می‌ترسد.اما بزرگترین ویژگی همیشگی تاریخ این است که هما چیز دگرگون می‌شود.

فایده دانش جدید چیست اگر به رفتارهای تازه نینجامد؟

افسانه بد نيست، بلکه اهميت حياتی هم دارد. بدون داستان های مشترکا پذيرفته شده در بارۀ چيزهايی مثل پول، دولت و شرکت تجاری، هيچ جامعــۀ پيچيدۀ انســانی کارايی نخواهد داشت. ما نمی توانيم بدون باور به قواعد تخيلی فوتبـال، فوتبـال بـازی کنيم، و نمی توانيم بدون باور بـه داسـتان های خيـالی، از مزايـای بازارهـا و دادگاه هـا بهره مند شويم. اما داستان ها تنها وسيله هستند. آن ها نبايد بـرای مـا هـدف و معيـار شوند. وقتی فراموش می کنيم که آن ها فقط خياالت هستند، ارتباط خود با واقعيت را از دست می دهيم. سپس جنگ تمام عيار راه می اندازيم تا برای شرکت تجـاری پـولهنگفتی به دست آوريم« يا »از منافع ملی دفاع کنيم. شرکت ، پــول و ملت تنهــا در تخيالت ما هستند. ما آن ها را برای اين به وجود آورده ايم تا به ما خـدمت کننـد. پس چگونه است که ما زندگی خود را برای آن ها قربانی می کنيم؟

در حالی که انقلاب کشاورزی باعث ظهور ادیان خداباور شد، انقلاب علمی، آیین های اومانیستی(انسان باور) را پروراند که در آنها انسان جایگزین خدایان شد. خداباوران خدا را می پرستند و انسان باوران انسان را. اندیشه بنیادین آیین های انسان باوری همچون لیبرالیسم، کمونیسم و نازیسم این است که انسان خردمند ذاتی منحصر به فرد و مقدس دارد منبع هرگونه مرجعیت و معنا در جهان است.

....زیرا نه هدف بلکه خودِسفر است که به ما حس خوشبختی می دهد.بالا رفتن ار کوه اورست خرسند کننده تر است تا ایستادن در بالای کوه.پیش نوازش هیجان انگیز تر است تا رسیدن به ارگاسم.انجام دادن آزمایش های بدیع در آزمایشگاه جالب تر است تا تحسین شدن و جایزه گرفتن.

در گذشته، سانسور از طريق مسدود کردن جریان اطلاعات به اجرا در می آمد. در قرن بیست و یکم، سانسور از طريق غوطه ور کردن انسانها در سیلاب اطلاعات بی اهمیت و نامربوط عملی می‌شود. انسان‌ها واقعا نمی‌دانند به چه چیزی توجه نشان دهند، و اغلب وقت خود را صرف بحث و بررسی درباره موضوعات فرعی می‌کنند. در زمان‌های دور، قدرت به معنی دسترسی به اطلاعات بود. اکنون قدرت یعنی آگاهی بر اینکه از چه چیز باید چشم پوشید.

از نظر روانی ، خوشبختی به انتظارات وابسته است نه به شرایط عینی. زمانی که زندگی آرام و پر رونقی را می‌گذرانیم احساس خرسندی نمی کنیم، بلکه ، این احساس وقتی به ما دست می دهد که واقعیت مطابق با انتظاراتمان می شود. خبر ناگوار این است که با بهبود شرایط زندگی انتظارات افزایش می یابد. پیشرفت های چشمگیری که آدمی در دهه‌های اخیر تجربه کرده است به انتظارات بیشتر تبدیل میشود نه رضایت بیشتر.

داستانها پایه و اساس جوامع انسانی‌اند.

ما در طی اقامت بسیار کوتاهمان در نقطهٔ بسیار کوچکی از یک سیاره حرص و جوشی میخوریم و جولانی می دهیم و بعد دیگر خبری از ما نمی شود.

تاریخ روایتی واحد نیست،هزاران روایت بدیل است.با برگزیدن یکی از آنها صدای بقیه را خاموش می کنیم.

علم نه تنها باور های لیبرالی به اراده آزاد ،بلکه همچنین باور به فردگرایی را بی اعتبار میکند

تاریخ دانان گذشته را مطالعه نمیکنند که تکرارش کنند،مطالعه میکنند که از ان خلاص شوند.