بریده‌های کتاب صراط

کسی که عشق رفتن دارد، زمین خوردن مانعش نمی شود، که تجربه می آموزد. تجربه ای برای درست رفتن.

عشق همیشه هست آنچه که جابه جا می‌شود معشوق ها ومحبوب ها هستند ...

عشق اینگونه در ما شکل میگیرد و پیچیده میشود و اینگونه شهوات و هوس ها به ایمان تبدیل میشوند و تو که تا دیروز برای هیچ ها می سوختی رو به حق میآوردی و برای او میشوری تو که روزی چند تومان از صبح تا شام به کارت می انداخت امروز که خودت را یافته ای دیگر تمامی زمین هم به راهت نمی اندازد و محرکت نمی شود.

نشان عقل و سنجش، تفکر است و نشان تفکر، سکوت و خلوت.

تلقی هر کس از آزادی، وابسته به حرکت و مانعی است که با آن برخورد کرده است.

«وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ» تمامی رزق تو، رزق فکر و عقل و قلب و روح و تن تو را، این‌گونه در اختیارت می‌گذارند تا به کسی وابسته نشوی و در دام کسی نیفتی.

از لحظه ای که راکب و مرکوب دو تا شدیم از لحظه ای که هر کدام مقصدی برای خود گرفتیم درگیری ها شروع شد. همان که تا به حال وسیله بود، خودش باعث عزا شد.