بریده‌های کتاب زمان اشتباه، مکان اشتباه

وقتی دوستی‌ها فقط یک نقطه‌ی مشترک داشته باشند، به سرعت محو می‌شوند.

بعضی ها برای اینکه از درد کشیدن فرار کنند حاضرند هرکاری انجام دهند.

اگر انسان هایی که در گذشته کنارت بودند دیگر آنجا نیستند، بهتر است آدم های جدیدی سر راه خودت بگذاری

دنیا اون قدری طولانی نیست که بخوایم همه‌ش نگران باشیم

مثلا یه چیزی هست به اسم پارادوکس واوس نگری.همه فکر می‌کنن دقیقا می‌دونن چه اتفاقی قراره بیوفته.مثلا می‌گن وای من مطمئن بودم این جوری می‌شه!ولی در واقع این حرف رو همیشه می‌زنن و نتیجه هم اصلا مهم نیست. مغز ما اون قدر موقع پیش بینی اتفاق‌های مختلف،قوی عمل می‌کنه که همیشه ‌می تونیم ادعا کنیم می‌دونستیم چه اتفاقی قراره بیوفته.

وقتی دوستی ها فقط یک نقطه مشترک داشته باشند،به سرعت محو می‌شوند.

هیچکس نمی داند که شخصیت آدم ها واقعا چطور ساخته می شود. اینکه دقیقا چه چیزی باعث می شود تلخ، شاد، محافظه کار یا آزاد و بی خیال باشیم چندان مهم نیست. چیزی که هستیم اهمیت دارد...

انگار فقط به چیز های بدی که برایمان اتفاق می‌افتند توجه می‌کنیم، و اصلا نمی‌دانیم گاهی چقدر خوش شانسیم.

زندگی خیلی کوتاه‌تر از اونه که بخوای نگران باشی.

من همیشه آرزو میکنم "ای کاش مغزم یک دقیقه هم که شده دست از شکنجه‌ی من بردارد"

جنیفر از اینکه امشب ساعت ها را عقب می کشند خوشحال است . یک ساعت اضافه وقت بیشتری برای این دارد که وانمود کند منتظر برگشتن پسرش به خانه نیست.🎈

مدرک و حقیقت اغلب درچیزی ست که مردم ان را نمیگویند. چیزی که حذفش میکنند

(زندگی خیلی کوتاه تر از اونه که بخوای همه‌ش کار کنی)

تزیین کدو حلوایی را دقیقا به همان دلیلی انجام داد که خیلی از کارهای دیگر را انجام می‌دهد_چون حس می‌کند موظف است.