بریده‌های کتاب رستم و ضحاک

( ماهیت شهوت)؛ شهوت را گسترش خواهیم داد تا خانواده ها را نابود کنیم و افراد را از هم جدا کنیم و تنها و منفرد گردانیم.

فقر را ترویج خواهیم داد که قوی ترین سلاح ماست و فقر ، ایمان را زایل می کند و میل به قتل و غارت، جنایت، خیانت ، دروغ و ناراستی را تقویت خواهد کرد‌.

اندر ستایش وفاداری در مسئولیت پذیری زمام امور را به کسانی بسپار که علاوه بر خرد، دلی پرمهر و وفادار داشته باشند، چرا که بدون دلسوزی، حتی خرد نیز بی‌ثمر است.

کمدی سیاه در خان ششم ایراد گرفتن سربازان از نحوه درخواست مردی که تقاضای ملاقات با پادشاه ضحاک ماردوش را داشت و نحوه صحیح درخواست از دیدگاه آنان سرباز صدای خود را صاف کرد و با لحنی مسخره گفت: «عالی‌جناب! سرم به فدای مارهایتان. ما بدبخت بیچاره‌هایی هستیم که از بیچارگی توان سیر کردن شکم گرسنه خود را نداریم؛ اما چون شنیدیم که مارهایتان از خوردن سر اسیران و زندانیان سوءهاضمه گرفته‌اند و مزاجشان خراب است، گفتیم که این واقعه بسی غم‌انگیزتر از تلف شدن کودکان خردسال است. پس شتابان خود را از آن سر مملکت به اینجا رساندیم تا سر و مغز خود را پیشکش شما کنیم تا برایتان خوراک سازند و به مارها بدهند. شاید که مغز بدبخت بیچاره‌هایی چون ما، خوش‌خوراک‌تر باشد و سوءهاضمه مارهایتان را شفا بخشد.»

🔹 «در بنِ آن ظلمت بی‌کران، چشم بسته بود. هوا به سختی در آن فضا جریان می‌یافت… اما میل دیوانه‌واری به حرکت داشت. در آن تاریکی مطلق، به جای اندیشه در خون‌هایی که به ناحق ریخته بود، تنها به رهایی فکر می‌کرد.» 📖 خان اول | رستم و ضحاک 🎯 آغاز ماجرا در تاریکی مطلق… اما امید هنوز زنده است. 🖤 گناه، ریشه در توجیه دارد…

از زنده زنده سوزاندن آدم‌ها، کشتن بچه‌های خردسال و انسان‌های مظلوم و بی‌گناه، احساس شرم و گناه نمی‌کنی؟ این‌ها باعث عذاب‌وجدان تو نمی‌شود؟

آن‌ها تا زمانی که به نیازهایشان نرسند، مطیع خواهند بود.

تهمتن در کنار رخش در دل دشت نشسته بود و به اطراف می نگریست. دشتی که زمانی مزرعه حاصلخیز بود اکنون به دریای مرده‌ای از علف‌های هرز تنومند بدل شده بود.

رستم نگاهی به طناب محکم دور پایش انداخت و گفت: «چرا می‌خواهی نامم را بدانی؟ نام من لرزه بر اندام شیران می‌اندازد. نام من روح را از بدن جدا می کند و ارواح اجسادی که نام مرا شنیدند. بر این موضوع گواهی می‌دهند.

تو به وعده‌های اهریمن دل بستی ؟مگر نمی‌دانیم که اهریمن هرگز به وعده خود وفا نمی‌کند؟اندکی تامل کن پهلوانی تنها به زور و بازو نیست.

نظر من درباره کتاب رستم و ضحاک تا اینجا آیا می توانم این کتاب را با شاهنامه فردوسی مقایسه کرد؟ جواب خیر چرا؟چون علارقم شباهت ها (شخصیت های مشترک رستم،ضحاک) تفاوت های بسیار زیادی دارد شاهنامه به نظم هست و یکی از اهداف اصلی آن پاسداشت زبان فارسی است و ادامه دادن کاری که ابومنصوری و دقیقی نتوانستند آن را پیش ببرند. این درحالی است که رستم و ضحاک به نثر است.نوشته ای صرفاً تخیلی نه تاریخی با زبانی امروزی، ساده و روان که خالی از اشکال نیست و اما استعاره های قوی، تصویر سازی های واقع گرایانه نشان می دهد که نویسنده این کتاب از نظر زبان ادبی چندان دست بسته نیست

تنها با اندکی مطالعه و مکاشفه، می‌توانی مردم را به بندگی خود درآوری؛ جز عده‌ی اندکی که اهل مطالعه‌اند، اما تعدادشان محدود است. آن‌ها را نیز شبانه با زهر از میان بر‌می‌داریم.

کسانی که منفعت خود را بر جان آدمیان برتری می‌دهند، از انسانیت خارج شده‌اند.

به یاد داشته باش، برای یافتن رستگاری نیازی نیست به بیرون از خودت چشم بدوزی. مسیر آن را در قلب خود جست‌و‌جو کن. برای دیدن این راه، باید چشمانت را از ظواهر دنیا بپوشانی و با نگاهی درونگر، آن را در ژرفای وجودت بیابی.

تنها وجه مشترکشان نفرتی عمیق از انسان‌ها بود. برایشان؛ انسان‌ها موجوداتی اهریمنی و پلید بودند که از آن‌ها نفرت داشتند.

به خاطر متفاوت بودنمان، مورد تمسخر و آزار قرار می‌گرفتیم.

برایم سخت بود که این حقیقت را بپذیرم. بعدها، وقتی فهمیدم تمام آن محبت‌ها و لبخندها دروغین بودند، از او متنفر شدم.

من...من... با اینکه هرگز تو را ندیده بودم، اما... اما عاشقت شده بودم. روز و شب به فکر تو بودم، تو را در ذهنم می‌ستودم و با تو حرف می‌زدم.

ما به خاطر تفاوتمان مورد آزار قرار گرفتیم، اما اگر من هم بخواهم مانند آن‌ها رفتار کنم، چه تفاوتی بین من و آن‌ها خواهد بود؟