بریده‌های کتاب بینوایان (دوره دو جلدی)

بالاترین دادگاه وجدان است

همه درها را زده ام.اما همه مرا رد کردند!

اسقف به او نزدیک شد و آهسته گفت:یادتون نره که به من قول میدید از این ظروف استفاده کنید و آدم درستکاری بشید ،ژان والژان برادرم شما دیگه به بدی تعلق ندارید ،من روح شمارو خریدم ،افکار پلید رو از اون پاک کردم و به خداوند اهدا کردم .

جایی که زندگی در آن غیر ممکن است، امن ترین جاست

اگر خدا نخواهد خانه ای را حفظ کند، مراقبت بندگان بی فایده است.

نیرویی، هم زمینی و هم آسمانی، از بطن بشریت سر برخواهد زد و بر او حاکم خواهد شد، از این نیرو معجزه‌ها برمی‌آید و فرجامی شگفت را برای بشر رقم خواهد زد. از نیرویی چنین اسرارآمیز باید توقع داشت که شرق و غرب را در روزی زیبا، در اعماق گورستان رودرروی هم قرار دهد و بناپارت با پیشوایان مذهبی مسلمان، در اهرام مصر به بحث بپردازند.

کوزت بالا می‌رفت، پایین می‌آمد، می‌شست، پاک می‌کرد، چنگ می‌زد، می‌روفت، می‌دوید، جان می‌کند، نفس‌نفس می‌زد، چیزهای سنگین را جابه‌جا می‌کرد، و با آنکه بسیار ضعیف بود، کارهای بزرگ و دشوار انجام می‌داد. نسبت به او هیچ رحم در کار نبود؛ خانمی بیدادگر و آقایی زهرآگین داشت. شیرکخانه تناردیه به منزله دامی بود که کوزت در آن افتاده بود و می‌لرزید. حد اعلای فشار به وسیله این خدمتگزاری مخوف صورت حقیقت به خود گرفته بود. طفلک چیزی بود مثل مگس در خدمت عنکبوت‌ها.

زمان چنان شگفت‌انگیز و تاریکی چنان چیره بود که سست‌اراده‌ترین افراد حس می‌کردند به تصمیم رسیده‌اند و شجاع‌ترین افراد می‌فهمیدند که وحشت بر آن‌ها چیره شده است.

"اشتباه کردی، بهتر بود آن حکم را به‌جای خود می‌گذاشتی، سروکار ما با این چیزها نیست، خشمت را بیهوده هدر می‌دهی، آن را ذخیره کن، بیرون از صف، آتشی نباید افروخت، نه با تفنگ و نه با هیاهو."

"عالم آفرینش اسباب دردسر است، به بچه‌ها می‌ماند، آنان که می‌خواهند ندارند و آن‌ها که که نمی‌خواهند دارند."

نکته‌ی عدالت این است که همه وقتی برابر می‌شوند که مرده‌اند.

بینوایی کودک، مادران را غمبار می‌کند، بینوایی مردی جوان، باعث اندوه دختری جوان می‌گردد، اما بینوایی یک پیرمرد برای کسی اهمیتی ندارد.

قدم زدن را دوست دارد. چون سنگفرش های خیابان به سختی قلب آدم ها نیست.

کار درصورتی یک قانون به‌حساب می‌آید که آن را به‌عنوان یک حق بشناسیم.

قرن حاضر را مسخره می‌کردند، و این، لازمه ادراک چگونگی آن بود.

بین منطق انقلاب و حکمتش این اختلاف وجود دارد که منطقش ممکن است به جنگ انجامد اما حکمتش جز به صلح منتهی نخواهد شد!

ما پادشاه را کشتیم، سعی کردیم دنیا را تغییر بدهیم حالا تنها چیزی که گیرمان آمده، یک پادشاه جدید است که از قبلی بهتر نیست. اینجا سرزمینی‌ست که برای آزادی جنگیدیم ولی حالا برای نان می‌جنگیم!

بین منطق انقلاب و حکمتش اختلاف وجود دارد، که منطقش ممکن است به جنگ انجامد، اما حکمتش جز به صلح منتهی نخواهد شد.