بریده‌های کتاب قصه های همیشگی؛ طلسم آرزو

ادمای بد تحت شرایط بد زندگی به این راه کشیده میشن، هیچکس بد ذات به دنیا نمیاد

گلدیلاک دستش را روی شانه بچه ها گذاشت ،خم شد و آرام در گوششان گفت: شجاع باشید، بچه ها!شجاعت تنها چیزی است که کسی نمی تواند ازتون بگیره.

همه ی تلاشم رو می کنم که آدم خوبی باشم،شاگرد خوبی باشم،ولی خب بعضی وقتا اشتباه می کنم. بیشترین حد تلاش من شاید برای یکی دیگه هیچی به حساب نیاد، ولی هیچ کس حق نداره من رو به خاطر این تنبیه یا سرزنش کنه.

تو چیزایی رو تو ذهنت سرهم می کنی که دلت میخواد حقیقت داشته باشه

ما الان وسط یکی از فصل‌های بد کتاب زندگی هستیم، ولی همین‌طورکه پیش می‌ریم فصل‌های بعدی بهتر و بهتر می‌شه.

"این‌قدر بدبین نباش کانر" "من فقط واقع‌بینم"

زندگی بی تو معنی نداره. دیگه حاضر نیستم حتی یه لحظه عمرم رو نگران مرده یا زنده بودن یا کنج زندان پوسیدن تو باشم.

توی شرایطی که به نظر میاد هیچکس قدرتونو نمیدونه، تا وقتی امید در دلتون زنده اس، اوضاع میتونه بهتر بشه.

گاهی وقتا ما اون قدر به چیزایی که نداریم فکر می‌کنیم که چیزای خوبی که داریم از یادمون میره.

انها میدانستند، هر اتفاقی که بیوفتد، همدیگر را تنها نخواهند گذاشت.