بریده‌های کتاب آنی شرلی در اینگلساید

هیچ‌یک از ما هرگز نخستین تجربه‌ی خود را در مشاهده‌ی مرگ کسی که دوستش داریم، فراموش نمی‌کنیم، حتی اگر این تجربه مربوط به مرگ یک سگ کوچولوی معمولی باشد.

یک روز صبح، دای به محض بالا آمدن خورشید، گفت: وای! مامان! ببین دنیا صورتش را چه خوب و تمیز شسته!

_خانم دکتر عزیز! به نظر شما چرا نن هر روز دوبار، بدون آنکه پایش به زمین بخورد، اتاق نشیمن را دور می زند؟ _بدون اینکه پایش زمین بخورد؟ چطور ممکن است سوزان؟ _از روی وسایل می پرد. دیروز روی لبه ی بخاری هم پرید و پیشانی اش به جا ذغالی خورد. فکر نمی کنید لازم باشد کمی دارو برایش تجویز شود؟

او آهسته گفت: امروز یک روز معمولی نیست خانم دکتر عزیز! _سوزان،روز معمولی ای وجود ندارد. هر روز ویژگی خاصی دارد که آن را از روز های دیگر جدا می کند. متوجه این موضوع شده بودی؟

_ مامان! می‌شود یک قصه برایم بگویی که دیگر پشتم تیر نکشد و همه‌چیز یادم برود؟ می‌شود بعدش آن‌قدر کنارم بنشینی تا خوابم ببرد؟ _ پس فکر کردی مادرها به چه درد می‌خورند، عزیزم!

آنی گفت :《برف در آوریل خیلی غیر منتظره است؛ مثل یک سیلی وقتی منتظر بوسه ای هستی.》 عجب تشبیهی 😂