بریده‌ کتاب‌های انجمن ادبی و کیک پوست سیب زمینی گرنزی

اونهایی که به دیدنم می‌اومدن، تسلیت می‌گفتن و سعی داشتن منو آروم کنن، می‌گفتن:((زندگی ادامه داره.)) با خودم فکر می‌کردم چه حرف مزخرفی، معلومه که اینطور نیست. این مرگه که ادامه داره. لان الان مُرده، فردا هم مُرده و سال دیگه و برای همیشه مُرده، تمومی هم نداره؛ ولی شاید غم از دست دادنش تموم شه.

واسه همینه که کتاب‌خوندن رو دوست دارم: یه چیز کوچیک، تورو به یه کتاب علاقه‌مند میکنه و همون چیز کوچیک، تو رو به‌سمت یه کتاب دیگه می‌بره و یه چیز دیگه توی اون، می‌بردت به سمت سومی.

دیدن کتاب‌فروشی‌ها و آشنایی با صاحبان‌شان برایم شادی‌آفرین است. کتاب‌فروش‌ها آدم‌های خاصی هستند.. هیچ عقل سالمی فقط به خاطر درآمد حاضر به کار در یک کتاب‌فروشی نمی‌شود و یا آرزوی داشتنش را نمی‌کند. سود این کار کمتر از این حرف‌هاست. باید پای عشق به خواننده و خواندن در کار باشد و البته شانس برای اولین بار در دست داشتن کتاب تازه از چاپ درآمده را هم نباید از نظر دور داشت.

این روز‌ها دائم درحال سورپرایز شدن هستم. الان که حساب می‌کنم، درسته که فقط یه روزه نامزد کردم؛ ولی انگار همین بیست‌و‌چهار ساعت آخر، رنگ دیگه‌ای به تمام زندگیم داده. بهش فکر کن! همینطوری جفت‌مون عاشق هم می‌موندیم و هیچ وقت نمی‌فهمیدیم. این فکر دائمی، به این بزرگی، می‌تونه کل زندگیت رو نابود کنه.