بریده‌های کتاب خاطرات یک ضد قهرمان

جنایت فقط وقتی چهره‌ی واقعی به خود می‌گیرد که این‌طور مقابل چشم آدم قرار بگیرد.

شاید از دنیا و آدم‌هایی که فقط قهرمان‌ها برای‌شان ارزش دارند کینه داشتم، این‌که من برخلاف میلم خودم را مجبور به قهرمان‌بازی نکرده بودم خوب بود، ولی مهر تایید دیگران رانداشت؛ این همان شن‌ریزه‌ی ته کفش بود.

فقط آدم‌های موفق _ البته تا زمانی که موقعیت‌شان را هر طور شده حفظ کنند _ می‌توانند خوب و راحت در این دنیا زندگی کنند. اما این‌جور آدم‌ها اگر روزی زمین بیفتند، چون از نردبان بالاتری می‌افتند، استخوان‌های‌شان بدجوری خواهد شکست.

با این‌که زندگی خیلی باارزش است، ما همیشه طوری رفتار می‌کنیم که انگار چیزی باارزش‌تر از آن هم وجود دارد... اما مگر چیزی بالاتر از زندگی هم هست؟! آنتوان دو سنت اگزوپری