بریده‌ای از کتاب آنّا کاری‌نینا اثر لی یف نیکالایویچ تولستوی

عه، چرا سخیف؟!
خب مرگ تنها چیزیه که مثل یک درد بی درمانه و بالاخره همه یک روزی گرفتارش میشن... و  اشاره به ناپایداری این جهان و گذرا بودنش که بازهم درسته. 

این که گفتین حرف شماست نه کتاب😅

چیزی که کتاب گفته اینه👇🏼
مرگ همه‌چیز را تمام میکند؟!
مرگ یعنی هیچ کاری ارزش شروع کردن ندارد؟!
@narges_98 

من با توجه به حرفای قبل و بعدش گفتم😄
آره منم با این قسمتش که میگه و هیچ کاری به شروع کردنش نمی ارزد مشکل دارم(احتمالا اشتباه ترجمه شده)
 ولی بطور کلی باتوجه به تمام چیزایی که قبل یابعدش گفته فکرش درباره ی مرگ اون چیزیه که گفتم.
@alireza1091999 

اتفاقا بنظر من این با شخصیت تولستوی خیلی همخوانی داره، خب تولستوی از یه سنی به بعد که فک کنم ۵۰ یا۶۰ سالگی هستش، دچار بحران معنوی میشه و ازاونجا خیلی زیاد به مرگ فکر میکنه و اونقدر پیش میره که به فکر خودکشی میفته اما خودکشی هم نمیکنه، و درنهایت با همین افکار که انتهای لذت های دنیوی مرگ و فناپذیری هست، زندگیش دچار تغییر میشه و زندگی بسیار ساده و درویشانه پیشه میکنه و به دین رو میاره و به یه مسیحی معتقد تبدیل میشه ... تو این رمانِ آناکارینینا هم شخصیت لووین تقریبا مثل خود تولستوی هست(در بیان بعضی افکاروعقاید، ازدواج با کیتی و چندمورد دیگه) دراین جای داستان هم نویسنده به این اشاره میکنه که درنهایت همه چیزِ ما در این جهان به مرگ ختم میشه که اعتقاد شخصی تولستوی به مرگ هستش.
البته من تنها اثری که از تولستوی خوندم همینه و شاید هم نظرم اشتباه باشه☺️. 

آخه این جمله سر و تهش پوچیه و بیشتر به امثال کامو یا هدایت میخوره (حالا چه منشاش تفکرات اگزیستانسیالیستی باشه یا نه) ولی شخصیت تولستوی واقعا با این نتیجه در تضاده. تا یک دوره‌ای که خیلی پویا و فعال بوده در جهت اخلاق مداری خاصش. آخر هم که مذهبی‌تر میشه. البته همه جور حرفی از تولستوی باقی مونده. واقعا ممکنه یک جمله به یک دوره خاص از زندگیش قابل انتساب باشه ولی به کل زندگیش نه. به نظرم چیزی که مسلمه اینه که نمیشه تولستوی رو پوچ‌گرا دونست...
@narges_98