به عنوان آدمی که از وقتی خودشو شناخته از کتابا و فیلمای فانتزی متنفر بوده ، شروع و تموم کردن این کتاب واقعا شهامت میخواست. 
برعکس تصورم قشنگ بود ، تا حدودی از هری پاتر قابل تحمل تر.
ولی مشکلم این بود که چرا سرعت وقوع وقایع انقدر بالاس؟!
یعنی تا میومدم تصور کنم که اینا کجان و دارن چیکار میکنن می جهیدن یه کهکشان دیگه:))
در کل شک دارم به ادامه‌ دادن مجموعه...
      

        چی بنویسم در مورد این مرد آخه؟!
عرضه‌ی درکش رو ندارم به کل.
آقا ابراهیم! بی عرضه هارو دریاب...
      

        آقای اکبرخانی تبحر خاصی تو ساخت کاراکتر های به یاد موندنی دارن، از علی علیزاده‌ی عزرائیل تا مجتبی میثمی همین کتاب که عجیب منو یاد «حاج حیدر» بادیگارد می اندازه.به همون اندازه مظلوم و دوست داشتنی:))
لذت بردم ازش. منتظر باقی اثر های نویسنده مخصوصاااا جلد دوم عزرائیل هستم...
      

        خیلی ازش تعریف شده بود و نه، لیاقت این حجم از تحسین رو نداره.در کل باهاش ارتباط برقرار نکردم...
      

        در یک کلام، مور مور کننده:)
      

        بالاتر و بهتر از کتاب ۱۹۸۴ نویسنده بود از نظر من
      

        چه زیبا بود زندگی با این کتاب:)