من این کتاب را در راه شیراز به اصفهان خواندم. در واقع مادرم داشت برای خواهرم می‌خواند و من هم استفاده کردم!
کتاب خوبی بود با تصویرگری زیبا (متشکرم از سحر فرهاد روش!)
دربارهٔ رسم جوانمردی و پهلوانی بود. چیزی که این سال‌ها کمتر دیده می‌شود...😭
      

        کتاب جالبی بود و نبود!😁
بودن یا نبودن
مسأله این است!

خوبی‌اش این بود که می‌توانستی پایانش را خودت انتخاب کنی. اما شاید اگر زودتر می‌خواندمش، بیشتر خوشم می‌آمد.
      

        سه ستاره از سرش هم زیاد است. به خاطر اصرار مادرم مجبور شدم سه ستاره بدهم وگرنه نیم ستاره هم از سرش زیاد است!
البته اگر بخواهم انصاف را رعایت کنم، یک ذره دوستش داشتم. توصیفات بالا برای صد صفحه یا به طور دقیق هفتادوچهار صفحهٔ اول است وگرنه بعد از آن، مثل همهٔ داستان‌هایی که من خوانده‌ام یک اتفاق خوب می‌افتد و همه به خوبی و خوشی در کنار هم زندگی می‌کنند. که من از این پایان‌ها هم خیلی خوشم نمی‌آید. دوست دارم لااقل یک نفر در داستان بمیرد یا زخمی شود یا به هر طریق ناکار شود.
در نتیجه نه از اولش خوشم آمد نه از آخرش. خلاصه که همین یادداشت هم از سرش زیاد است!
      

        آورتین -اگر درست بگویم- روستایی در قلعه‌گنج کرمان است. ولی نقش خاصی در قصه ندارد و فقط یک بار نامش در کتاب آمده. که این خودش برای خواننده سؤال ایجاد می‌کند.
علاوه بر این، داستانی که در اول کتاب طرح شده (داستان عیدوک) نیمه‌کاره ول شده و تا پایان کتاب فقط یک بار دیگر نام عیدوک آمده و به داستانش ارجاع داده شده. به نظر من اگر ادامهٔ داستان عیدوک در کتاب بعدی (لانهٔ کرکس) آمده، باید انتهای کتاب آورتین، لانهٔ کرکس معرفی بشود. (البته شاید این نشر نخواهد کتابی از نشری دیگر را معرفی کند)
به جز این‌ها، کتاب خوبی بود و من خیلی باهاش حال کردم. مخصوصاً استراتژی‌هایی که دشمنان و پاسدارها به کار می‌بردند، خیلی جالب بود.
      

        کتابی مناسب کودکان، نوجوانان و بزرگسالان. یعنی تمام سنین!
دربارهٔ علی بن مهزیار و ملاقات سه‌روزهٔ ایشان با حضرت محبوب.

رفتم توی اتاق. چراغ را خاموش کردم. چراغک مطالعه را برداشتم. روی تخت لم دادم و شروع به خواندن کردم...
      

        کتابی نسبتاً جالب دربارهٔ فیلی که رنگارنگ است اما می‌خواهد شبیه فیل‌های دیگر باشد.
این کتاب را به آفتاب‌پرست ربط می‌دهم چون که هرجا می‌رود، خودش را هم‌رنگ آن‌جا می‌کند و این خصلت خوبی نیست.
المر هم می‌خواست شبیه آفتاب‌پرست عمل کند اما در آخر به این پی برد که آفتاب‌پرست بودن خوب نیست.
ما باید شبیه چای کیسه‌ای باشیم که هرجا می‌رویم به آن‌جا رنگ بدهیم نه این که از آن رنگ بگیریم.
      

        محشر بود!
داستانی با موضوعی جالب. فصل‌های اول که با آقای بندیکت آشنا می‌شدند، خیلی خوب نبود ولی بعد از آن که وارد نومانسان آیلند می‌شوند، اتفاقات جالب و رمزآلودی برایشان می‌افتد.
اگر این کتاب را نخوانید واقعاً یک ماجرای بزرگ را از دست داده‌اید!
      

        از نظر من این کتاب پر از گره داستانی است که ناشی از این هستند که آن پینوکیوی -بلانسبت شما- احمق در هر فصل داستان یک گند تازه می‌زند.‌ اما در کنار این خراب‌کاری‌ها کارهای خوبی هم از او سر می‌زند. مثل کار سخت برای پول درآوردن تا بتواند برای پدر مریضش دوا بخرد یا حتی ازخودگذشتگی‌هایی که می‌توانست آن بدی‌ها را جبران کند.
و جالب این‌جاست که هر کار بدی که می‌کرد، بعدش پشیمان می‌شد. البته تا جایی از داستان، همان کار را دوباره انجام می‌داد. اما بالاخره تمام این ماجرا عاقبت به‌خیر شد.
      

        خواندن این کتاب از نظر من وقت تلف کردن است. چون بیشتر از این که به ما اطلاعات عمومی بدهد، جنبهٔ تبلیغاتی دارد. جلدهای دیگر این مجموعه را بیشتر از این جلد دوست داشتم.
      

        حاجی کل چالش امروزم را پوشش دادی! دمت گرم!😂

این کتاب به بچه‌های زیر شش سال توصیه می‌شود
و همچنین به کسانی که در چالش خود گیر افتاده‌اند.
      

        تصویرسازی عالی‌ای دارد و داستان جالبی هم.

بگذارید یک خاطره برایتان تعریف کنم: یک شب آن قدیم‌ها (غول بودم، مثل تو خنگول بودم. نه! ببخشید اشتباه شد!😉😁) رفته بودیم درمانگاه محله‌مان چون خواهرم گوشش عفونت کرده بود و فکر می‌کنید آن‌جا در اتاق انتظار چی دیدم؟
جهان را دیدم!🌏🌍🌎
جهان را دیدم!🌏🌍🌎
جهان را دیدم!🌏🌍🌎
(بر وزن «هست زیبا! هست زیبا! هست زیبا!» ی آخر شعر باز باران با ترانه!)

هیچی دیگر! کاشف به عمل آمد که خانم آقای دکترِ متخصص گوش و حلق و بینی همان مجسمه‌سازی است که جهان و دوستانش را ساخته!😁
      

        این کتاب تمام چیزهایی که می‌خواستم راجع به گوگل بدانم را برایم گفت. حالا اطلاعات زیادی دربارهٔ گوگل دارم و می‌دانم که حتی مبدعان گوگل به عینک‌هایی فکر کرده بودند که جای گوشی‌های هوشمند را می‌گیرد.
اما الان دفتر کار گوگل از یک گاراژ تبدیل به دفتر بزرگ‌ترین شرکت دنیا شده که استخر، والیبال شنی، پینگ پونگ، بدمینتون و ... دارد.
در اسرع وقت می‌خواهم جلد «لگو؛ از ایده تا برند» را شروع کنم.

پ.ن. با تشکر  از خانم طیبه اژه‌ای عزیز!
      

        من که اول فکر کردم کتاب دربارهٔ «تسلیم نشدن» است اما بعد دیدم بیشتر دربارهٔ مراقبت از کتاب‌هاست. اما چون من نظرم این است که خوانندهٔ کتاب از خود کتاب مهم‌تر است، وقتی دارید کتاب می‌خوانید با خیال راحت شیرکاکائویتان را تا ته بخورید!😉😁
      

        حتماً سؤال می‌کنید که چرا به این کتاب پنج ستاره داده‌ام؟ چون جلدهای دیگر مجموعهٔ فیلسوف کوچک را خوانده‌ام و این کتاب هم مثل آن‌ها فوق‌العاده بود. دلیل دومم این است که انگار داشت بچگی‌های خودم را برایم تعریف می‌کرد!😊

      

        به نظر من تصور نویسنده از جنگ اشتباه است. تصور نویسنده این است که سربازها همه بیگناه هستند اما این‌طور نیست. سربازها هم به اندازهٔ فرمانده‌ها گناهکار هستند بلکه بیشتر!
نظریهٔ من شاید با نظریهٔ شما فرق داشته باشد ولی اگر سربازی بگوید: من به جنگ رفتم زیرا نمی‌توانستم از دستور فرماندهم سرپیچی کنم چون در این صورت مجازاتم اعدام بود،  نظر من این است که مرگ درست بهتر از زندگی نادرست است.
در آخر هم باید بگویم نویسنده جوری داستان را نوشته بود که انگار جهان فقط همین دو گودال است!