در ستایش دوستی، امنیت ساختن برای همدیگر و حفظ محیط زیست. داستان، شخصیت جهان و دوستانش، مجسمه ها و عکس‌هایشان همه آرامش‌بخش و هنرمندانه خلق شده بودند.
        

          کتاب، داستان آدمی به اسم جهان است که دنبال خانه جدید می‌گردد ولی در نهایت می‌فهمد خانه خودش خیلی خوب است و فقط تنها بودن ناراحتش می‌کرده و در این سفر ها چند دوست پیدا می‌کند و به خانه می‌آورد.
تصاویر ناب کتاب از کاردستی های بازیافتی است و روش تهیه آن‌ها هم در آخر کتاب گفته شده است.
برای بچه‌های ۵ سال به بالا مناسب است اما ساخت کاردستی ‌ها احتمالا نیاز به سن کمی بالاتر دارد یا کمک بزرگترها.
        

          بامزه بود. دوستش داشتم :) 
-تصویر‌های بامزه
-جملات و جمع‌بندی خوب
-خلاقیت
و...
        

          اول دلم برای تصویر گری ش رفت ، وقتی دیدم با مواد بازیافتی میشود این طوری عروسک درست کرد. فکر کردم چقدر خوب میشود در کلاس درسم روزی که در مورد محیط زیست صحبت میکنیم ، این کتاب را بخوانم و شبیه به مراحل ساخت این کتاب ما هم شخصیت های جدیدی بسازیم . 
جهان مثل همه ما حوصله اش سر رفت، مثل همه ما زندگی و خانه اش تکراری شده است ، پس بهترین کار این است که برود و تجربه کند. 
و چه چیزی بهتر تر از دوستان خوب در مسیر کشف جدید و خانه جدید خودش وجود دارد . 
        

          بازیافت
استفاده مجدد
حفظ محیط زیست
دوستی و همدلی
ایجاد تصاویری زیبا و جذاب با مواد بازیافتی
        

          تصاویر این کتاب کودک پر از ذوق و شادیه. برای بچه‌های کوچیک هدیه ببرید و از شکوفایی خلاقیتشون کیف کنید.
        

          تصویرسازی عالی‌ای دارد و داستان جالبی هم.

بگذارید یک خاطره برایتان تعریف کنم: یک شب آن قدیم‌ها (غول بودم، مثل تو خنگول بودم. نه! ببخشید اشتباه شد!😉😁) رفته بودیم درمانگاه محله‌مان چون خواهرم گوشش عفونت کرده بود و فکر می‌کنید آن‌جا در اتاق انتظار چی دیدم؟
جهان را دیدم!🌏🌍🌎
جهان را دیدم!🌏🌍🌎
جهان را دیدم!🌏🌍🌎
(بر وزن «هست زیبا! هست زیبا! هست زیبا!» ی آخر شعر باز باران با ترانه!)

هیچی دیگر! کاشف به عمل آمد که خانم آقای دکترِ متخصص گوش و حلق و بینی همان مجسمه‌سازی است که جهان و دوستانش را ساخته!😁
        

          دیدنش قدر دیدار با فرزند هانیه شجاعی  مرا شاد کرد. کتابی سرشار از خلاقیت و پرداخت های خوب به موضوعات خوب. امید که این آغاز  کارهای متفاوت و جذاب هانیه باشد
        

          گاهی پیدا کردنِ "خانه" همین‌قدر راحت است. گاهی زندگی را امیدوارنه دیدن همین‌قدر راحت است. ولی ما گاهی همین‌قدر راحت همه‌چیز را فراموش می‌کنیم. همین‌قدر راحت خودمان را بین سر شلوغی‌هایمان گم می‌کنیم. همین‌قدر راحت نامید می‌شویم.
خدا زیاد کند این‌‌جور کتاب‌ها را که یک‌دفعه سر راه آدم سبز شوند و از اعماق چاه بیرونش بکشند. خدا "خانه‌"‌دارها را هم زیاد کند.
        

          دوسش نداشتم:'(
داستانش هم جذاب نبود! 
فقط از لحاظ اینکه نوآوری داشت و عروسک‌ها و عکساش کار دست بود جالب بود. 
        

          خانه ای که دوست  و همراه در اون نباشه باعث آرامش نمیشه.