از آن رمان‌های شاهکار و بی‌نقص است این اثر کورمک مک‌کارتی.
      

        ترجمه‌ی بد و چاپ پر از غلط، کتاب را نابود کرده.
      

        برخلاف غالب رمان‌های ایرانی، داستانی جذاب و طناز است. جزئیات به‌کار رفته در روند روایت، نشان از اشراف نویسنده به موضوع قصه‌اش دارد. با این حال خوب بود نویسنده به زبان محاوره نمی‌نوشت.
      

        برای آشنایی با سازمان مجاهدین خلق و ترورهای این گروه تروریستی، این یکی از بهترین کتاب‌ها است.
      

        به‌نظر می‌رسد نویسنده بدون محاسبه و طراحی نوشتن را شروع کرده، بعد داستان را به هر سو که پیش آمده برده؛ این‌چنین بی‌سروته است رمان مجوس.
      

        ترجمه‌ی این کتاب پر از غلط‌های نگارشی است. سراغش نروید!
      

        «ابزارهای کمدی‌نویسی» جدیدترین ترجمه‌ام است. این اولین بار است که کتابی جامع و کاربردی در خصوص کمدی‌نویسی در اختیار فارسی‌زبانان قرار می‌گیرد.
      

        ‏آدم‌هایی شبیه «مادام بوواری» را اطرافمان دیده‌ایم؛ زندگی خوب و بی‌نقصی دارند، اما غر می‌زنند و در آرزوی رسیدن به لذاتی که در رمان‌ها و فیلم‌ها دیده‌اند یا از زندگی اشراف شنیده‌اند، مدام افول می‌کنند و در جهانی برساخته‌ی توهمات فرو می‌روند. تراژدی وقتی رخ می‌دهد که با حقیقت مواجه شوند.
      

        پرونده‌ی انفجار نخست‌وزیری که به شهادت رجایی و باهنر انجامید، از عجیب‌ترین حوادث پس از انقلاب است؛ معمایی تودرتو که هنوز حل نشده. در این کتاب برخی اسناد مربوط به این پرونده آورده شده که یقیناً باعث حیرت خواننده خواهد شد.
      

        عجیب رمانی است ابله. از شگفت‌ترین متونی که بشر روی کاغذ آورده. داستایوفسکی روان انسان را بهتر از هر کسی می‌شناخت، آن‌هم در زمانه‌ای که هنوز حرفی از علم روانکاوی نبود.
      

        لیندا سیگر تفاوت داستان خوب و داستان عالی را در به‌کارگیری زیرمتن می‌داند، و این نظری صائب است.
      

        «مارتین مک‌دونا» نمایشنامه‌نویس شهیر ایرلندی، آن زمان که هنوز نمایشنامه‌ای ننوشته بود، اجرای «جو آدمکش» را در لندن دید. آنقدر خوشش آمد که رفت پشت صحنه، با «تریسی لتس» - نویسنده‌ی نمایش - صحبت کرد. طبیعتاً خودش را بهترین نمایشنامه‌نویس جهان معرفی کرده بود. 
غرض این‌که این نمایشنامه بر نمایشنامه‌نویسان بزرگی تأثیر گذاشته.
      

        حسین احمدی روحانی نویسنده‌ی جزوه‌ی مشهور «شناخت» است. از سران سازمان مجاهدین بوده و در ماجرای تغییر ایدئولوژی سازمان، کمونیست شده. بعد از انقلاب هم همراه با گروه «پیکار» با نظام تازه‌تأسیس به مبارزه‌ی مسلحانه می‌پردازد. سال ۶۲ وقتی دستگیر می‌شود، از او می‌خواهند درباره‌ی سازمان مجاهدین خلق بنویسد. یادداشت‌های او از اسناد معتبر و دقیق درباره‌ی شکل‌گیری، عقاید و فعالیت‌های سازمان مجاهدین خلق است.