حس می‌کنم جلد اول کتاب بیشتر دوست داشتم، جلد دوم تقریبا تماما توی بدبختی و مصیبت گذشته بدون ذره‌ای استراحت هی این جنگ اون جنگ...این بلا اون بلا...:)))
دلم می‌خواست یه جاهایی هم نویسنده نفسی تازه کنه هم من اما خب...با این حال نمره کمی نمی‌دم بهش همچنان لذت بخش بود.
      

        خیلی دوسش داشتم بهم حس اعتماد به نفس داد، حس اینکه مهم نیست چقدر اوضاع وخیمِ تو می‌تونی از خودت مراقبت کنی و (خط‌های آخر کتاب) می‌تونی انتخاب کنی چطوری و توی چه مسیری زندگیتو بگذرونی.
همه‌چیز دست تو و تو و تویه :))).
      

        تو هر ورق این کتاب، ردّی از مهتابه...
انگار نویسنده، شب‌ها رو زندگی کرده، و کلماتش بوی ماه می‌دن.
دختر مهتاب رو نخوندم فقط، با تمام وجود حسش کردم.
      

        یکی از محبوب‌ترین کتاب‌هایی که تو زندگیم خوندم (＾▽＾)
      

        امروز تمومش کردم و واقعا بعضی از جملات حالمو بهتر کرد :)