چقدر اشعار "بهار را باور کن" رو دوست داشتم

خصوصا شعر ای ستاره که روحم رو نوازش کرد

یاد و نام فریدون مشیری بزرگ جاویدان🕊🤍

      

        چقدر از این بخش لذت بردم یکی از زیبا ترین تعاریفی بود که در مورد گذر عمر خوندم

شب،
مثل سیاهی موهایمان،ناگهان می‌پرد
و یک روز آن‌قدر صبح می‌شود
که برای بیدار شدن،دیر است.