کتاب داستان خیلی گیرا و جذابی نداشت .چیزی که خیلی نظر منو جلب کرد و باعث شد کتاب رو ادامه بدم این بود که هر فصل از زاویه دید یک شخص داشت روایت میشد که برای من خیلی جالب بود.
اما مسئله عجیبی هم وجود داشت که کتاب من متاسفانه ۷ صفحه اش چاپ نشده بود!
      

        یک داستان یکنواخت و خسته کننده 
که صرفا روزمرگی ها و شیطنت یه پسر بچه رو روایت میکنه 
      

        متعسفانه به هیچ وجه نتونستم متوجه کتاب بشم.
حتی انتشارات و مترجم های مختلف رو هم امتحان کردم.
در کل فکر نمیکنم کتابی که در اواخر دهه ۷۰ (1970) نوشته شده مناسب زمان ما باشه!
      

        متعسفانه کتاب برای من بسیار نامفهوم بود و از ادامه دادنش منصرف شدم!
      

        متاسفانه به خاطر تعدد شخصیت داستان در نگاه من دچار پیچیدگی بود.
و درکنار پیچیدگی آخر داستان به طور واضح مشخص نشده بود!
      

        اول که این کتاب رو مطالعه کردم برام داستان جذابی نبود  و بعد برام جالب شد که ببینم این کتاب چه زمانی نوشته شده ، تقریبا سال 1865 میلادی!
این کتاب زمانی نوشته شد که یک قرن بعد انسان ها به ماه دسترسی پیدا کرده بودند!
حتی با خوندن قسمتی از متن که ژول ورن درباره قوانین جاذبه بین این ۲ کره صحبت میکنه هم برام جذابیت اش رو دوچندان کرد!
انگار این داستان که توسط کسی نوشته شده که درباره سفر های فضایی اطلاع داره!
      

        کتاب جالبی بود 
اما در مقایسه با دیگر کتاب های آقای ژول ورن ضعیف تر بود 
به طوری که تقریبا من تونستم اواسط داستان حدس بزنم ماجرا رو

      

        من نسخه صوتی این کتاب رو از اپلیکیشن ایرانصدا دریافت و گوش کردم 
داستان جذابی بود برای من 
واقعا فکر میکنم یکی از کتابهای خوبی بود که تا الان خوندم 
البته ممنونم از اقای آرمان ضیائی با صدای جذاب شون تونستن این داستان رو برای من لذت بخش تر بکنند
      

        بنظر من کتاب خوب و جذابی بود  مثل عمده ی کتاب ها مشتی اراجیف تحویل نداده بود اما من متعسفانه باز با این حال تعداد اندکی از فصل هارو متوجه نشدم!
      

        خیلی ممنونم از خانوم نویسنده 
این کتاب به صورت غیر مستقیم از طرف یکی از دوستانشون به من هدیه داده شد 
قسمتی که در باره زیردریایی کوچولو صحبت شده بود برام خیلی جذابیت داشت.
      

        من هفتاد صفحه اول این کتاب رو مطالعه کردم و از اونجایی که نتونستم بفهمم عموم مطالب رو متاسفانه نصفه نیمه رها کردم! 

      

        کتاب سرشار از دری وری و نوشته های نامفهوم! 
به نظر ام کتاب های بهتری برای مطالعه هست!
      

        کتاب قشنگیه
بنظرم مثل عمده کتاب ها یک مشت حرف کلیشه  ای تکراری نداره!
      

        یک مشت حرف کلیشه ای  و تکراری! 
کل این ۲۰۰ صفحه رو براتون میتونم تو یک جمله خلاصه کنم! 
با تمرکز (عمیق) کار کنید!
      

        تنها داستان کوتاه بسیار جذاب از نظر من این داستان بود: