داستانهای جالبی داشت از آدمهایی که خودشون رو اخلاق مدار میدونند، طنز و خنده دار نبود ولی خوب بود
      

        بعضی از داستانهاش شخصیت پردازی و فضا پردازی خوبی داشت ولی پلات نه
      

        فضا سازی رمان خصوصا در فصل تبریز بسیار عالی بود، حال و هوای شوروی و تبریز بعد از کمونیسم رو به زیبایی تصویر کرده بود، تعلیق خوبی داشت و داستان جوری بود که سخت میشد کتاب رو زمین گذاشت
      

        این ترجمه رو همزمان با نسخه انگلیسی خوندم، کیفیت ترجمه بسیار خوب بود و سانسوری ندیدم
      

        کتاب بسیار طولانی، گاها ملال آور و بی نهایت مفیدی بود. به موازاتش پادکست رواق از آقای فرزین رنجبر رو هم گوش دادم که گره گشا بود و به شفافیت موضوعات کمک کرد
      

        مجموعه ای از نظرات کورت ونهگوت در مورد زندگی، زمانه و سیاست. که طبیعتا ممکنه هر کسی ازش لذت نبره
      

        چندتا داستان که تو هرکدوم دو یا چندنفر سر چیزی با هم دعوا دارن و سر این دعوا تا پای مرگ هم میرن، و گاهی میمیرن
      

        "هی بچه مار!
گریه نکن!
نفرین نکن بخت خود را!
این نیز
نوعی زندگی است
باید تاب بیاوری
سرنوشت تو هم همین است
باید مار باشی
با قلبی عاشق در سینه و
کیسه‌ای زهر زیر دندان."
      

        کتاب، تاریخ شورویِ استالین را از دید جورج اورول نشان میدهد، جورج اورول کسی است که در اسپانیا برای کمونیسم و سوسیالیسم جنگیده (که در کتاب زنده باد کاتالونیا شرح داده شده) و در ادامه عمر از عملکرد رهبران این ایدئولوژی ناامید شده است.

جورج اورول به عنوان کسی که مانند نویسنده های دیگر کمونیست‌ستیز نیست نقد منصفانه‌تری از این تفکر و ضعفش در بقای خود به مخاطب داده، جدای از این دری جدید رو به دیدگاه‌های سیاسی باز میکند و در کتاب ۱۹۸۴ ادامه‌ی این تفکر در قالب داستانی دیگر شرح داده می‌شود و سعی میکند نشان دهد که آفاتی مثل تمامیت خواهی و کنترل‌گری فارغ از نوع حکومت‌ها و ایدئولوژی‌های حاکم امکان وقوع و نشر دارند.

این کتاب در قالب یک داستان تفکر سوسیالیستی و برابری‌خواه حیوانات یک مزرعه که از زیردست انسان ها بودن خسته شده‌اند را به تصویر می‌کشد، حیوانات مانند مردم روسیه تزاری در انقلاب اکتبر، قیام کرده و اقدام به بیرون کردن انسان‌ها از مزرعه می‌کنند و در ادامه داستان خوک‌ها که نماد حزب بلشویک هستند رهبری حیوانات را به دست می‌گیرند و داستان آغاز میشود
      

        کتاب خیلی زیبایی بود و ترجمه خیلی روانی داشت. داستان جالبی بود در مورد رویکرد ذهنی در تقابل با مشکلات؛ اینکه اگه بدبخت هم باشیم و هیچ امیدی نباشه بازم دلیل بر شاد نبودن نیست. اتفاقی که در پایانش افتاد خیلی الزامی نبود، به نظرم یکم خودنمایی بود ولی داستان رو جذاب تموم کرد
      

        شاید نشه به راحتی این کتاب رو سفرنامه صدا کرد، کتاب مجموعه‌ای از خاطرات جالب در سفرهای مختلفه. شیرینی قلم منصور ضابطیان خوندن این کتاب رو یه تجربه لذت بخش میکنه.
      

        از نظر محتوی و شعر نیازی به تعریف نداره، محمد علی بهمنی کاملا شناخته شده‌ست. خرید این کتاب رو پیشنهاد نمیکنم، کتاب «مجموعه اشعار محمدعلی بهمنی» از نشر نگاه رو بیشتر توصیه میکنم. چرا که اون مجموعه کامله ولی این مجموعه نه کامله و نه شاخصه‌های یک کتاب شعر رو داره.
      

        طنز کتاب خیلی تمیز بود، شاید با اینکار جذابیت رو کمتر کرده بود ولی باعث آرامش بخش بودن کتاب می شد. بزرگترین مشکل کتاب وابستگیش به زمان بود، مثه شوخی با کودتای ترکیه و جزئیاتش که جزئیات حادثه بعد از این همه مدت در ذهن خیلی ها نمونده. تصویرهای پایان هر بخش به بخش شیرینی دو چندانی میداد.
در کل اگه وقت آزاد زیاد دارین و توقع زیادی از کتاب ندارین، به امتحانش می‌ارزه
      

        بدعت جالبی بود، خیلی از شعرها واقعا خنده دار بودن و البته قسمتهای لوس و بی نمک هم داشت
از وقت کوتاهی که براش گذاشتم اصلا پشیمون نیستم
      

        تنها کتابی که با خواندنش حس کردم تا چیزهایی از نظریه نسبیت رو متوجه شدم