طنز خوبی داشت. به مسائل اجتماعی پرداخته بود. نگاهشم موشکافانه بود. سطحی نبود. کتاب کم حجمی که در یک نشست میشه تمومش کرد و حال آدم برای ساعتی خوش بشه باهاش. دستت درد نکنه آقای سیار سریع.
        

          کلاً تو آثار ایرانی، دنبال آثار طنز خوب یا با سبک جدید و جالب زیاد می‌گردم.این اثر سبک خاصی نداشت، هر نوشته حالت یه کپشن نسبتاً بلند یک پست اینستاگرمی رو داشت. رفرنس‌هایی به سریال‌ها و اخبار روز سلبریتی‌های هالیوودی داشت و از این نظر، به روز بود. درکل با توجه به حجم کمش هم برای پرکردن وقت پرت خوب بود.
        

          طنز کتاب خیلی تمیز بود، شاید با اینکار جذابیت رو کمتر کرده بود ولی باعث آرامش بخش بودن کتاب می شد. بزرگترین مشکل کتاب وابستگیش به زمان بود، مثه شوخی با کودتای ترکیه و جزئیاتش که جزئیات حادثه بعد از این همه مدت در ذهن خیلی ها نمونده. تصویرهای پایان هر بخش به بخش شیرینی دو چندانی میداد.
در کل اگه وقت آزاد زیاد دارین و توقع زیادی از کتاب ندارین، به امتحانش می‌ارزه