بسم رب النور

این کتاب را دیشب برای  برای دخترم خواندم.
  ما کتاب را هدیه دریافت کردیم و چون به نظرم نکاتی را باید در خواندن این کتاب مدنظر قرار داد این یادداشت رو مینویسم.

کتابهایی که برای موقعیت های خاص نوشته می شوند (مثل این کتاب که برای کودکی نوشته شده که در انتظار به دنیا آمدن فرزند جدید خانواده یا در ابتدای تولد او هست) مناسب همه بچه ها نیست.
وقتی خواندن کتاب را شروع می کنید در بعضی صفحه ها با مطالبی رو به رو می شوید که یک پیش فرض رو در ذهن فرزندتون تقویت می کنند. 
مثلا ممکنه احساس کنی مامان بابا فراموشت کردند
ممکنه دوست نداشته باشی کسی وسایل بچگیت رو برای بچه دوم استفاده کنه
و ...

باید در خوندن این جملات تامل کنیم‌ 
آیا بچه من چنین احساسی داره؟ آیا چنین خلقیاتی داره؟
اگر پاسخ آره است و شما به نظرتون میاد فرزندتون با چنین احساساتی درگیر هست این بخش رو بخونید 
اما اگر فکر میکنیم اصلا چنین فکر و حسی از ذهن فرزندمون نگذشته یا درگیرش نشده. 
خوندن این جملات برای او فکر جدید و نگرانی جدید می آورد.

مثلا من  صفحه 《 مامان هنوز من را دوست دارد؟》را این مدلی نمیخونم. چون می دونم اون این احساس رو نداره . نهایتا به این فکر می کنه که وقت کافی نداریم . 
پس جملات رو اینطوری تغییر می دهم که ممکن حس کنی اوضاع یکم شلوغ پلوغ شده و مامان بابا وقت کافی ندارند.
یا سریع از روی عبارات رد میشم و روی اخر بحث تمرکز میکنم.

بعضی صفحات راهم میخونم اما از او میپرسم چنین احساسی رو تجربه کردی؟ اگه نه! تو چه احساسی داشتی؟ تو چی فکر کردی؟ 

نه فقط این کتاب 
بلکه در خواندن تمام کتابهایی که متناسب با موقعیت یا شرایط خاصی نوشته شده اند، نیاز به مراعاتهایی دارند.

پیشنهادم اینه اگر هنوز کتاب رو نخریدید حتما قبل خرید یکبار بخونید و ببینید مناسب فرزند شما هست؟
من اگر خودم قرار بود این کتاب رو بخرم نمیخریدم. چون به نظرم این کتاب مناسب فرزند من نیست. ( البته صفحات خیلی خوبی هم دارد اما در کل گزینه انتخابی من نبود، چون با تغییر یکی دو جمله کار پیش نمیرود)
اصولا قبل خریدن کتاب اون رو میخونم.
اما چون هدیه از طرف فرد عزیزی بود و دخترم دوست داشت بخونیم . اون رو با ملاحظه میخونم.


      

        بسم رب النور

به نظرم هر آدمی نیاز به یک دوست مثل موش کتابهاب مجموعه خرس دارد.
خرس بداخلاق است و رفتارهای بیرونی اش نشان می دهد دلش میخواهد همیشه تنها باشد. مهمان نداشته باشد و تولد با حضور دیگران نداشته باشد ( در کتاب دیگر این مجموعه) و تنهایی را به با دیگران بودن ترجیح میدهد.

اما انگار از درون خودش را حبس کرده است‌. عادت داده به تنهایی 
اما موش از راه می رسد
موش نمیذارد خرس تنها باشد
هرکاری میخواهد بکند بکند. داد بزند.هوار بکشد. با جارو او را بیرون پرت کند. فرقی نمیکند‌. موش برمیگردد و با تمام قوا پای دیدن و بودن کنار خرس می ماند.

من را یاد دوستانیم میندازد که خودشان را در تنهایی خود اسیر کردند و میگویند تنهایی را ترجیح میدهند.
اما همیشه باید یک دوست اینجوری مثل موش، آرام و صبور و پر حوصله داشته باشند که هرچقدر هم انها را از خود راند بازهم پای دوستی شان بماند.
و وقتی موفق می شود و راهش را به رابطه دوستی میگشاید خرس متوجه میشود که  چقدر تنهایی سخت بوده و دوستی چقدر جذاب و ارام بخش است.

این کتاب با تمام بداخلاقی های خرس 
بازهم کتاب دوست داشتنی است.

اما هنگام خواندن کتاب برای فرزندتان حتما باهم درباره رفتارهای خرس صحبت کنین. سعی کنین ابعاد مختلف ماجرا را ببیند. 
از او بپرسید چرا خرس اینطوری رفتار می کند؟
به نظر او رفتارش درست است؟
آیا می شود مدل دیگری رفتار کرد؟ 
از صبور بودن و پر حوصله بودن موش هم میشود گفت‌.
      

        این کتاب برای نوازش روح و روان شماست
حتی اگر بزرگسال هستید این کتاب را بخوانید.
و اگر برای بچه ها میخونید روزنامه وار نخونین
هر صفحه رو که باز میکنین بذارید کودک عمیق شود‌. 
تصاویر ساده و واضحند اما پر مفهمومند. 
بچه ها متن رو نمیتونند بخونند برای همین ببیشتر درگیر تصاویر میشن و این کتاب خوب تونسته با تصاوبرش حرف بزنه و داستان رو عیان کنه‌

این کتاب کتابی نیست که عجله ای بخونی رد شی‌‌. 
باید آرام آرام تورق کنی
و با عکسها و فضای داستان همراه بشی.
مخصوصا اگر نیاز به همدلی  داری.

کتاب خوب تونسته موضوع همدلی و اثرش رو عیان کنه.

      

        مدتها بود میخواستم بخونمش. 
و وقتی شروع کردم خیلی سخت گذاشتمش زمین
ترجمه کتاب خیلی روان و خوبه
وقتی با نویسنده اش آشنا شدم فهمیدم این روان بودن از اینجا میاد که خودش داره زندگیش میکنه.
اما درباره محتوای کتاب
اگه آدمی هستی که کارات بین روزهات گم میشن. 
قول میدی ولی بعد مدتی فراموش میکنی
برنامه ریزی میکنی ولی بازهم جواب نمیده
حتما این روش رو امتحان کن.
بولت ژورنال باعث میشه هیچ کاری توی زندگیت گم نشه. 

باید بدونی این یک روش برنامه ریزی نیست. این یک سیستمه.
یعنی چرخ دهنده ها دست به دست هم میدن تا تورو به اهدافت برسونند.
البته باید خودت پای کار واستی.