جلد اول دونده هزارتو تموم شد و من نمیدونم چرا شک داشتم برای شروع کردنش، این کتاب واقعا از هر لحاظ محشر بود.
شخصیت پردازیش عالی بود، توصیفات کتاب از مکان ها، اتفاقات و شخصیت ها طوری دقیق و کامل بودن که به شخصه کاملا میتونستم در ذهنم تجسمشون کنم؛ هر فصل معما و هیجان خاص و جدید خودش رو داشت و با ی معما و هیجان جدید هم به پایان میرسید. دیالوگ ها، پلات توئیست ها، زمان وقوع حوادث و... همه و همه به نظرم خیلی فکر شده و هوشمندانه بودن.
داستان هم تا صفحه اخر هیجان و تعلیق خودش رو حفظ کرده بود و اصلا باعث خستگی مخاطب نمیشد.
در کل به نظر من این کتاب در ژانر خودش عالی و بی نظیره.