از روز اولی که از دست مسوول کتابخونه گرفتمش و لبخند رضایتش رو دیدم حس خوبی داشتم تا وقتی که کتاب رو تمام کرده و بستم . عمدا خوندنش رو کش دادم که مدت بیشتری حالم باهاش خوب باشه .
در کل کتابی بود که همش باید به خودت میگفتی آره باور کن اینجا نزدیک به تو این اتفاق های خوب هم میفته . باور کن که هنوز مدیران و مهندسان و کارکنان و کارگران و ... ای هستند که واسه پیشرفت تلاش شبانه روزی میکنن.
امید و حس خوب بزرگترین هدیه این کتاب به من بود .
در آخر دم نویسنده گرم که تونست ماجرای یه کارخونه صنعتی رو اینجوری روان و سلیس و خلاصه بنویسه
      

        کتابی روان ، خوشمزه و راحت الحلقوم،  جز کتابایی که اسمش واقعا مناسبشه و مثل یک خوراکی خوشمزه سالم هم وقتت رو پر میکنه هم روحیه ات رو شاد میکنه و هم میبرت در بطن یک زندگی عادی رایج در جامعه دهه ۷۰ 
      

        جمله فراموش کردن و فراموش شدن معنی فلسطینی بودنه یکی از تاثیر گذارترین جملات کتاب روی من بود، این ما بودیم که فلسطین رو حق دونستیم اما باز هم فراموشش کردیم پس فرق ما و اسرائیل تو چی بود ؟
      

        گاهی می‌توان قصه ای را روایت کرد بدون اینکه قصه باشد 
در این کتاب می‌توان چنین نکته ای را مشاهده کرد ، در تک تک صفحات جملاتی زیبا ، خلاصه ای از زندگی ، نگاهی دیگر به زندگی، واقعیت های فراری داده شده و جزئیات کوچکی  که بسیار مهم هستند اما نادیده گرفته شده اند ، بیان شده در عین حال ماجراجویی کوچکی نیز  در نقش قالب به کمک آمده تا کتاب ملال آور نشود