زمانی که می خوندم هر لحظه به این فکر می کردم که یعنی چقدر این فرد غم سرتاسر روحش رو به آغوش کشیده بوده که به اینطور نوشتن رو آورده یعنی فردی شنوای حرف های اون نبوده؟!
و خب الان فکر می کنم شاید این غم عشق چیزی نبوده که با کلامی ساده وصف شدنی باشه و اون رو در کلمات توی جمله هایی اینچنینی جا داده جملاتی که توی هر کدوم تکه ای از غم روحش رو قرار داده بوده!
      

        دلم می خواد اولین یادداشتم برای این کتاب باشه چون برام با ارزشه شاید دلیلش اینه که لحظه به لحظه با جست و کاترین همراه شدم و با عشق بینشون ذوق و با به حقیقت پیوستن پیشگویی سه خواهر غمگین شدم!
و در آخر
 ``قاتل،مقتول،ملکه و دیوانه``
طبق پیش بینی سه خواهر!
ریون فقط برای این قاتل خونده شد چون در آخر داستان پیتر رو بخاطر کشتن جست که بهترین دوستش بود جلادانه کشت
و جست واقعاً مقتول بود چون پیتر بخاطر مرگ زنش توسط کاترین اون رو که بی گناه بود به صورت ناعادلانه ای به دست مرگ سپرد 
و کاترین ملکه ای سنگدل شد تا بتونه قلب یک ملکه رو در ازای دستگیری پیتر به سه خواهر بده و در آخر انتقام بگیره
و هرگز نمیشه از دست زمان تا ابدیت فرار کرد  خب هاتا که از این قاعده مستثنی نبود گیر زمان ٱفتاده و در آخر به سرنوشت خاندانش دچار شد و دیوانه شد..