همیشه شاعران و ادیبانی که آثارشون رنگ و بوی غیر دینی یا حتی نقاد نسبت به دین داشته حرف و حدیث و بحث درباره‌شون بسیار بوده. از این که آیا واقعا باورشون این بوده یا گمانه‌زنی‌هایی که درباره تغییر باورها و به اصطلاح "توبه کردن" در اواخر عمرشون وجود داره همگی سوال‌هاییه که پاسخ قطعی نمی‌شه بهشون داد. چون مربوط به قرن‌ها پیش بودن. خیام هم یکی از اون حکما و شاعرانیه که بعدها اشعارش خیلی توسط اشخاص نام‌آشنایی که بعدش اومدن مورد نکوهش یا تحسین قرار گرفته.
اما فارغ از همه این گمانه‌زنی‌ها درباره شخصیت، عقاید و آثار خیام، بدون شک رباعیات خیام، اثری چشمگیر چه از لحاظ ادبی و چه از لحاظ محتواییه که بین آثار همزمان و هم‌سبک با خودش چند پله جلوتره و از خوندنش خیلی لذت بردم.