طبیعی است که هر انسانی دوست دارد از داشته‌‌هایش بهترین بهره را ببرد، و من هم به همین دلیل جذب عنوان این کتاب شدم؛ درک می‌کنید که هیچ دارایی مهمتر و با ارزش‌تر از زمان نیست (یکم کلیشه‌ای شد؟!)

             به خصوص برای من این یک فقره خیلی با اهمیت است، چرا که دائما احساس می‌کنم که کمبود زمان دارم!



به هرحال این کتابچه کوچک را خواندم و همچنین جلد دوم آن را هم خواندم، ولی آنچه می‌خواستم را نیافتم !!

یکی از دلایلی که این کتاب را در میان انبوهی از کتب مدیریت زمان انتخاب کردم، حوزوی بودن نویسنده آن بود؛ که به خاطر همین از نویسنده توقع داشتم که نظرات اسلام و دین را در این زمینه بیان کند، نه اینکه همان حرف‌های دیگران (به خصوص غربی‌ها) را بازگو کند و مانند برخی دیگر از آخوند‌ها چند روایت و آیه هم برای تایید آن‌ها بیاورد!!



خلاصه ما به دنبال چیزی دیگر در این کتاب می‌گشتیم که نیافتیم؛ ولی در کل کتاب آنچنان بدی هم نبود، اصولی را که البته ممکن است ۹۵ درصد آن‌ها را از قبل می‌دانستید و یا بدهی بوده است در کنار هم و در یک مجموعه آورده است.

در مورد جلد دوم این کتابچه بگویم که مانند جلد اول است و در تکمیل و ادامه‌ی آن آمده است، و البته اگر هم جداگانه خوانده شود مشکلی پیش نمی‌آید؛ یعنی می‌توانید بدون خواندن جلد اول، جلد دوم را بخوانید.



این مجموعه جلد سومی هم دارد، که البته هنوز موفق به خواندنش نشده‌ام، البته این جلد سوم که کمی مطالبش بیشتر است، ویژه شب‌های قدر است، یعنی مدیریت زمان در شب‌های قدر را بیان می‌کند که منتظر ماه مبارک هستم که فرا برسد و من بتوانم در حوالی شب با برکت قدر این کتاب را بخوانم.
          

            نویسنده خود تاکید می‌کند که نمی‌توان آینده را پیش‌بینی کرد و تمام سناریوهای موجود در کتاب هم باید به عنوان احتمالات در نظر گرفته شوند نه پیش‌بینی .
یادآوری این نکته برای من خوشایند بود که در جهان امروز با حجم غیرقابل کنترل اطلاعات، شاید توانمندی ما  در این خلاصه شود که بتوانیم بفهمیم باید بر چه چیز تمرکز کنیم و چه اطلاعاتی را حذف کنیم..
بین سناریوهای ترسناک و محتمل آینده انسان خردمند، برای من از همه ملموس‌تر، بدل شدن انسان به موجودی‌ست که تمام ارزشش محدود به تبدیل  کردن تجاربش به داده‌هاست. این مساله بقاست: ما باید به خود و نظام ثابت کنیم که هنوز دارای ارزش هستیم.  ارزش به داشتن تجربیات نیست بلکه تبدیل کردن این تجربیات به جریان آزادانه داده‌هاست.
          

            کتاب خوبی هستش فقط بقول خود کتاب خوندنش جرات میخاد
و در زمان نگارشش کتابی بسیار نو ون فقط بر در تقابل با مذاهب بلکه کلا بنیان اخلاقی جوامع هستش
کتا پرمحتوایی هستش اما با نگرش مثبت باید خونده بشه
موفق باشید