اساسا diversity مسئله‌ی کشورهای مدرن مهاجرپذیر است؛ آنجا که مردم با فرهنگ‌ و ارزشهای خیلی متفاوت باید یاد بگیرند با مدارا کنار هم زندگی کنند.
این کتاب براساس ارزشها و ماموریت‌های یونسکو نوشته شده و معتقدم این ادبیات، این تصویرگری و این سبک آموزش به درد بچه‌های ما نمی‌خورد.
تفاوت فرهنگی در کشور ما از این جنس نیست؛ ما ملیت واحدی داریم، زبان ملی، اکثریت مسلمان، پرچم واحد و ارزش‌های دینی و فرهنگی شبیه هم ما را به هم نزدیک می‌کند.
گویا این مجموعه چند جلد دیگر هم دارد که اسامی جلدهای دیگر هم دقیقا مرتبط با مسائل کشورهای لیبرال امروزی است و باز هم چندان به درد کودکان ما نمی‌خورد.
کاش "هر" کتابی را ترجمه و چاپ نکنیم ...
      

        تصویرگری زیبا و متناسب با اقلیم یزد است.
نوجوان داستان فعال و کنشگر است و کتاب اطلاعات خوبی درباره شاه‌روباه که گونه‌ای در خطر انقراض است به مخاطب می‌دهد.

      

        تصویر فقر در این کتاب، غم‌انگیز بود اما رنگ ناامیدی نداشت. اعضای خانواده کنار هم بودند و همواره امیدوار بودند که شرایط سخت بزودی تمام می‌شود و اوضاع بهتر خواهد شد.
بطور کلی، فضای داستان و حال و هوای آن، دقیقا همین چیزی است که روی جلد می‌بینیم؛ کمی تاریک و غم‌انگیز اما آرامش حاکم است!
      

         این مدل کتابهایی را که مخاطب‌شان مثلا کودک است اما رک و راست میروند سر اصل مطلب و گاهی حرف‌هایی پیچیده‌تر از درک بچه‌ها می‌زنند، دوست ندارم‌.
این کتاب درباره طلاق است و از نگاه کودکی روایت می‌شود که بین دعواهای مامان و بابایش گیر افتاده و می‌خواهد یک‌جوری راه حلی پیدا کند.
ایده‌ی کتاب درباره پیدا کردن چسبی مخصوص مامان و بابا، جالب است اما پرداخت داستانی خاصی ندارد و  یک‌جوری راحت‌طلبانه حرفش را تندتند گفته.
حالا این مدل کتاب را مقایسه کنید با مجموعه آمبر براون با همین موضوع طلاق که چگونه آدم را می‌برد در اعماق فکر و احساس و زندگی یک فرزند طلاق ...
      

        دنیای زیبای درونگرایی ...🥲❤️