"normal people tend to draw this conclusion: The economy is too technical and boring to bother. I should leave it to the experts. there are no real experts, and  the economy is too important to leave to the economists.  As we have seen in this book, economic decisions decide everything from the mundane to the profound."
Varoufakis's simple use of language with imaginative stories makes this book a good one for beginner in economics.
      

        احساس خوشی که خیلی وقت بود بعد کتاب خوندنام تجربه نکرده بودم. داستان معمایی که در کنارش ارزش های اخلاقی و انسانی ظهور میکنن، طوری که ذهنت درگیر میشه.
با اتفاقات اخیر هم بی مناسبت نیست، "جنایات جنسی نسبت به کودکان". معضل غیرقابل انکاری که بیشتر بیماریه و گریبان کودکان بی گناه رو میگیره.
از پشت کتاب: "خواندن قول یه ضرورت است، خود را اماده کنیم برای زندگی ای که از واقعیت پیروی نمی کند."
      

        انتخاب مساوی مسئولیت است. تا زمانی که اتسان مسئولیت پذیری نیستید گمان مبرید از این تئوری در زندگی خود بهره میبرید
      

        دور نیست فاصه بین یه زندگی نرمال و یه زندگی با نگاه پوچگرایانه.گاهی این اتفاق میوفته.و چه خوب توصیف کرده نویسنده این انتظار رو.
      

        جالب بود،به خصوص آخراش.با خوندنش میفهمی بعضیا ارزش سر و کله زدن هم ندارن.ایتقد که بیشعورن.ولی خوب بعضی جاهاشم تلخه دیگه
      

        برای من که این کتاب راهگشای خیلی از درگیری های ذهنیم بود.کاملا مشخص بود که آقای سخاوتی همه اونچه که نوشته بود رو واقعا تجربه کرده بود،و واقعا جای تشکر داره که تحربیاتش.ن رو در اختیار بقیه هم قرار داره.ما که همجنان از مطالب وبلاگشون هم استفاده میکنم.
باید درد کشیده باشی تا این حرفایی که آقای سخاوتی زده رو بفهمی
      

        جدا از داستان این کتاب،صحنه ها و حس ها به خوبی توصیف شدند.و این نشوندهنده اینه که داستان وجود خارجی دارد.جایی خوندم که این نویسنده در نوشتن کتاب دومش ضعیف عمل کرده واین بیشتر منو به این نتیجه رسوند.ولی کتاب ارزش خوندن داره.من که کاملا حس کردم چنین اتفاقی افتاده.
      

        فیلمش خیلی قشنگ تر از کتابشه
      

        طنزی تلخ
      

        این کتاب سعی داره یه چیزی رو بهت یاد بده و اونم اینه که نگاهتو به جریان زندگیت از "اینطور شد"به "من انتخاب کردم" تغییر بدی
نگاهی که امید به همراه میاره
این کتاب حرفهایی برای گفتن داشت
      

        چقدر گودریدز رو به خاطر فرصت آشنایی با چنین کتاب هایی دوست دارم. عاشق نثر کتاب شدم و با خوندنش حال خوشی نصیبم شد.
      

        خب من کتاب رو به خاطر اسمش گرفتم که متاسفانه بیشتر از شوئر نورجهان خانوم صحبت شد تا خودش. جهانگیر و نورجهان از پادشاهان سلسله گورکانی بودن، که ما بنای تاج محل، از بناهای معروفی که به دستور پسر و عروس جهانگیر در زمان سلطنتشون ساخته شده رو، خوب میشناسیم.
مهرنسا از پدر و مادری ایرانی که درحال پناهندگی به کشور هند بودن متولد میشه. پدر مهرنسا ادم باذکاوت و با سیاستی بوده بطوریکه خیلی سریع جاشو پیش سلطنت جهانگیر باز میکنه و امین و مشاورش میشه. مهرنسا زمانیکه زنی بیوه و سی ساله بوده توی مراسم نوروزی ای که توسط بانوان اجرا میشده با جهانگیر اشنا میشه. جهانگیر که زیبایی، تدبیر، زکاوت و فصاحت کلام اون رو میبینه یه دل نه صد دل عاشقش میشه. با وجود اینکه قبل مهرنسا بیشتر از بیست زن رو به عقد خودش دراورده بوده، عاشق و سرسپرده اش میشه. عشق این دو نفر خیلی زود رشد میکنه و جهانگیر به مهرنسا لقب نورجهان میده. نورجهان تو اداره امور سلطنت در کنار جهانگیر بوده و تا جایی پیش میره که بدون مهر اون هیچ امری ارزش اجرا نداشته، مقامی که تا به اون زمان هیچ بانویی بدست نیورده بوده. نورجهان هم تو امور کشورداری، هم بین المللی و هم جنگاوری سرامد بوده. برای دختران جوان جهیزیه جمع میکرده. به معماری، ساختن باغات و عمارت های سبک ایرانی خیلی علاقه داشته، طوریکه اولین بار اون بوده که بنایی شبیه تاج محل رو برای ارامگاه پدرش میسازه. نورجهان همیشه سبب تسکین روح جهانگیر بوده و همین امر حسادتی رو در اطرافیان اون بخصوص ولیعهدان و جانشینان بوجود میاورده. جهانگیر تو سخترین شرایطش فقط نورجهان رو میخواسته و بارها تو کتاب خاطرانش از نورجهان و حضور موثرش یاد میکنه.
      

        این کتاب فوق العاده بود بخصوص از قسمتی که زندگی عشایر کردنشین خراسان شروع شد. باید بیام توضیحات بیشتری بنویسم.
      

        علتی که من رفتم سراغ این کتاب، تعارضاتی بود که توی روابطم بهش برمیخوردم و همیشه این سوال رو برام ایجاد میکرد که مشکل کجاست و منشاش چیه? آیا این کتاب به من کمک کرد? خیلییی
شاید مهمترین نکته ای که این کتاب برای من داشت فهمیدن وجود انواع مختلف روابط بین زن و شوهر ها بود. بر اساس یه تحقیق پنج نوع رابطه متفاوت وجود داره که سه تا از این پنج مورد شانس بیشتری در پایداری و موندگاری دارن. این سه تا شامل "رضایت دوجانبه"، "مشاجره جو ها" و "پرهیزکننده از مشاجره" هستن. شاید شما هم مثل من تنها تصویر ایده الی که از یه رابطه تو ذهنتون داشتین همون مورد اول بوده یعنی رضایت دو جانبه بر مبنای گفتگو. اما خوبی این کتاب نشون دادن موفقیت سایر روابطی هست که لزوما از توافق طرفین پیروی نمیکنه. رسانه ها، داستان ها و اسطوره ها همیشه روابطی رو نشونمون دادن که در اون ها مشکلات به سادگی رفع و ارامش سریعا برمیگرده. در صورتیکه نوع تعامل هر فرد در انتخاب روشی که برای حل تعارضاتش در پیش میگیره متفاوته. یکی اهل مشاجره است، دیگری برعکس از هر نوع جدلی پرهیز میکنه و یکی یاد گرفته گفت و گو کنه. 
کتاب مطالب زیادی داره و قطعا برای کسانی که دنبال بهبود روابطشون هستن مفیده.
      

        هاروکی موراکامی تو این کتاب از یکی از عادت هاش یعنی دویدن صحبت میکنه. عادتی که با شناخت انتخاب شده و درست مثل مکتب درسی میمونه. این عادت بعد کلی بالا و پایین از حالت مکتب بیرون اومده و به جز لاینفک زندگی تبدیل شده. کتاب در واقع دویدن رو معیاری برای واکاوی تجربه نویسندگی قرار میده و از طریق پل زدن مدام بین دویدن و نویسندگی سعی میکنه شباهت های بنیادی این دو مساله رو پررنگ کنه.
کتاب به سبب توصیفات دقیق، خواندنی ست و عین تجربه حقیقی شما رو درگیر خودش میکنه. بخصوص اگر علاقه ای هرچند کم جان به دویدن در شما وجود داشته باشه.