گول اسمش را نخورید، این یکی از آن دست کتابهایی است که حال آدم را خوش می‌کند
        

          تمام حرف این کتاب این است: دم و لحظه را دریاب.
کتابی که ابتدا فیلم آن ساخته شد ،بعد کتاب نوشته شد. من متاسفانه فیلم را ندیده ام، اما کتاب را دوست داشتم. نمی‌دانم آن را به نوجوانان توصیه کنم یا نه، با اینکه داستان کتاب در دبیرستان پسرانه ای روایت می‌شود، اما به نظرم محتوایش تا حدودی بزرگسال است و اگر نوجوانی آن را بخواند شاید پیام کتاب را اشتباه متوجه شود و بیشتر درگیر حواشی اش بشود. اگر احیانا قصد معرفی آن را به یک نوجوان داشتید حتما در کنارش به او بگویید با احتیاط این کتاب را بخواند!
        

          این کتاب رو به عنوان یه کتاب حال خوب کن خریدمش
ولی...
ظاهرا فیلمش بهتره
اول هم فیلمنامه بوده بعد شده رمان
احتمالا برای همین هم بیشتر تصویر داره و نمایشیه که هم خوبه هم خوب نیست.

کتاب ماجرای یه مدرسه سخت گیر و یه معلم که خلاف جریان آب شنا میکنه.
و عشق ها و هیجانات و قانون شکنی های چند تا بچه دبیرستانی. 
از خوندنش به اندازه کافی لذت نبردم ولی اگه نمیخوندمش میموند تو دلم. 
تصویر روی جلد رو هم از فیلم برداشتن.
با اینکه تعریفش رو از کتابخون های حرفه ای شنیدم ولی خوندنش رو به دوستانم پیشنهاد نمیکنم.
پ.ن من دوتا ترجمه از این کتاب دیدم. این ترجمه، ترجمه خیلی خوبیه.
        

          وقتی کتاب رو تهیه کردم نمیدونستم ابتدا فیلمنامه نوشته شده و فیلم ساخته شده و بعد رمانش رو فردی به جز نویسنده‌ی اصلی فیلمنامه نوشته. از خوندن کتاب پشیمون نیستم ولی فقط با دیدن فیلمش هم متوجه قضیه میشید (حتی جزئیات فیلم بیشترم هست)
باید اعتراف کنم فیلمش خیلی بیشتر به دلم نشست.

این اثر، داستان معلمیه که قصد داره آزاداندیشی رو به دانش آموزان یاد بده، اونم در محیطی که دیکتاتوری وحشتناکی حاکمه و همه‌ی دانش آموزا باید مثل ربات باشن و درس بخونن. (فضایی که بی شباهت به محیط آموزشی کشور خودمون نیست!)
        

          می دونین من همیشه کتاب هایی با تم مدرسه ای رو خیلی دوست داشتم. شاید عمده ی دلیلش این بوده باشه که اونقدری که باید و شاید از دوران خوش مدرسه لذت نبردم. اینکه شاگرد نمونه بودن رو به شاگرد بی انضباط بودن ترجیح می دادم اما ته دلم همیشه جسارت اون دسته از دوستانم رو که به خاطر شیطنت ها و بازیگوشی هاشون تو دردسر می افتادن، تحسین می کردم. این کتاب برای من یادآور همون دوران از دست رفته بود

بیشتر شخصیت های این کتاب رو دست داشتم. از"تاد" و تمام اون خجالت کشیدن ها و آرزوهاش برای درک و دیده شدن گرفته تا "نیل" ، پسر جسور و دوست داشتنی داستان که به واسطه ی پدر سختگیرش آرزوهای بر باد رفته ی زیادی داشت و همین طور "چارلی" ، پسر جذاب و دلربای قصه که دل در گروی عشق دختران زیبارو داشت، اما در زمان های لازم با بی عدالتی ها می جنگید و هیچ وقت پشت دوستانش رو خالی نمی کرد. در کنار همه ی اونا معلمشون " کیتینگ"  و تمام تلاشش برای آموختن معنای واقعی زندگی به این بچه ها واقعا دوست داشتنی و بی نظیر بود
یه چیز خیلی جالبی که من تو این کتاب دوست داشتم این بود که نویسنده زیاد وارد عمق شخصیت های داستانش نمی شد، به جای اون به نکته های ظریفی درباره ی اونا اشاره می کرد و بعد ذهن خواننده هاش رو رها می کرد تا هر جور که دوست دارن شخصیت ها رو برای خودشون مجسم کنن
با این حال کتاب واقعا پایان غافلگیر کننده ای داشت. به تصور من نویسنده یک مقدار زیادی عجولانه کتاب رو به اتمام رسوند در حالی که هنوز خیلی جا برای رسیدن به یک همچین پایانی داشت 

در آخر بگم که من فرمت پی دی اف کتاب رو خوندم که اصلا و ابدا به هیچ کس توصیه نمی کنم. سانسورهای زیاد، غلطهای املایی و جملاتی که سر و تهشون معلوم نبود همه از جمله دلایلی بودن که باعث شدن نتونم اونجوری که دلم می خواست از کتاب لذت ببرم
        

          از قلب یک دبیرستان پسرانه که نماد کوچکی از جامعه‌ی زنگار گرفته است، ذهن خاموش چند نوجوان توسط معلمشان شعله ور می‌شود. آنها سفیران نبرد با باورهای سنتی و غیرقابل تغییر می‌شوند‌. آنها با شعر به جنگ احساسات سرکوب شده و عقایدی که مانع خلاقیت و تغییر افکار می شود؛ می‌روند. 
نظام آموزشی، خانواده و به طور کلی شرایط جامعه بزرگترین مخالفان آنها در این میدان هستند.
        

          غرق در احساسات با کتابی که دنیا رو برام عوض کرد

هنوز نمی‌تونم بفهمم چقدر طول می‌کشه تا از این کتاب و داستانش جدا بشم. راستش رو بخواهید فکر نمی‌کنم هیچوقت بتونم کامل ازش جدا بشم. 

داستان این کتاب منو از نظر احساسی داغون کرده 
اما یه چیز رو می‌دونم: این داستان قطعا منو شکل داده و تاثیر عمیقی روی روح و روانم و درک من از دنیا گذاشته. 

این کتاب به لیست "علاقه‌مندی‌های من" اضافه شد.
بله، من عاشق کتاب‌های غم‌انگیزم و عاشق اینم که قلبم رو از سینه در بیارن و تیکه تیکه کنن. 

این کتاب فوق العاده بود همین :))

این داستان برای من یه تجربه‌ی فوق‌العاده بود.

        

          این کتاب با تمام زیبایی هاش تا ابد تو قلبم میمونه.
خیلی خوشحالم که خوندمش.
        

          به چهره‌ی این مرد‌های جوان نگاه کنید، آیا چشمانشان مثل شما پر از امید نیست ؟حالا بگویید این امید ها و لبخند‌ها کجا رفته اند؟حالا هر کدام، غذای گل های نرگس شده ‌اند!
به زمزمه‌شان از پشت قاب عکس ها گوش کنید که از ورای گذشته با شما حرف میزنند !🗻🥀

        

          من عاشق این کتاب ،فیلمش و بازی فوق العاده ی رابین ویلیامزم…
        

          این کتاب متفاوته
        

          آخر کتاب خیلی  هیجان داشت،  
        

          بیشتر مشتاق شدم فیلم رو ببینم
و ۳ ستاره دادم به کتاب در حالی که به داستان فیلم ۴ ستاره می‌دادم. اون هم به این دلیل که توصیفات افراد و اتفاقات برای کتاب کم بود  و منی که می‌خواستم تو ذهنم افراد و اتفاقات رو بسازم، ورودی کم داشتم، پسرها رو درست نمیتونستم از هم تشخیص بدم و ...
ولی باقی چیزها خیلی خوب بود، ولی میگم برای یک کتاب کم بود
        

          نوشته بود معلم ها بخوانند!
کتاب رو گذاشتم در "میخواهم بخوانم"
روز دوشنبه زنگ سوم دانش آموزم کتاب را جلوی صورتم گرفت!گفت "خانم دیدم میخواید بخونید گفتم براتون بیارم "
با خوندن کتاب خیلی چیزها جلوی چشمم اومد؛من هم ناخدایی بودم که نمی دانستم مقصد نهایی مسافرانم کجاست...
چه باید می گفتم و چگونه رفتار می کردم با دخترکانی که شادی و غم همزمان در صورتهایشان موج می زد و احساسشان بلاتکلیف پشت نیمکت ها کشته میشد و تمام دلخوشیشان شیطنت کردن وسط کلاس بود، باید به صورت تک تک بچه ها خیره شوم و  بدون هیچ سوالی کشف کنم که کدامشان چند دانه رویا در جیب هایش گم کرده است....؟این کتاب گوشه ای از قلب من را پر کرد که جایش خالی بود.
        

          یه کتاب واقعا قشنگ که زیبایی و لذت کتاب برای من این بود که فیلمش هم دیدم‌.
انقدر دیدن فیلم های ساخته شده براساس کتاب رو دوست دارم که اینبار هرقسمت کتاب رو که میخوندم، میرفتم و یه تیکه دیگه از فیلم رو میدیدم.
بعضی ها معتقدند کتاب بهتر بود و بعضی ها میگن فیلم؛ اما انجمن شاعران مرده از معدود کتابهایی بود که به جز چند سکانس کامل، بقیه کتاب کاملا توی فیلم اومده بود‌ و باعث شد که من کتاب و فیلم رو درکنار هم و مکملا دوست داشته باشم.
اگر تمام کتاب قرار بود ساخته بشه میتونست یه  مینی سریال جذابتر بشه.
با آخر کتاب بغض کردم و با دیدن فیلمش اشک ریختم...
اما واقعیت بود و متاسفانه هنوز هم وجود داره...
پیشنهاد میکنم که حتما بخونید و ببینیدش.


پ‌ن۱: کتاب رو از نشر خوب مثل نشر نیماژ بخونید تا مثل من از ترجمه بد و غلط های نگارشی حرص نخورید:)

پ‌ن۲: فرصت را غنیمت بشمار...

        

          خیلی شوق خریدن این کتاب رو داشتم و خیلی هم دوست داشتم فیلمش رو هم ببینم اما ترجیح دادم اول کتابش رو بخونم و بعد فیلمش رو دیدم. 
به طور کلی خیلی قشنگ و با مفهموم بود خوندنش کار سختی نیست و خیلی روان داستان توصیف شده. من بعد از خوندن کتاب وقتی فیلمش رو دیدم دیالوگ ها با متن کتاب خیلی یکسان بود که به نظرم   نباید اینطور میبود. البته درسته که کتاب رو  از روی فیلم نوشتن ولی  کتاب باید توصیفات بیشتری داشته باشه و یه تفاوتی با فیلم داشته باشه. 
به طور کلی موضوع و داستانش رو خیلی دوست داشتم ولی به نظرم اگر کسی فیلمش رو دید دیگه نیازی نیست تا کتابش رو بخونه و بالعکس. 
و البته شاید این داستان برای هر کسی شورانگیز نباشه چون خیلی ها رو دیدم که اصلا علاقه ایی به این فیلم و کتاب نداشتن و به نظرشون مفهوم خاصی رو انتقال نمیداد. 
و خلاصه اینکه یه داستان ساده اما عمیقه. 
        

          خیلی وقت بود با کتابی اینجوری اشک نریخته بودم:") بسیار زیبا بود.. کاش تو زندگیم یکی مثل آقای کیتینگ داشتم :) صحنه آخر واقعا...
        

          این کتاب واقعا حرفی برای گفتن باقی نمیذاره...دست شما رو میگیره و با خودش همراه میکنه...پر از لحظه‌های پرشور...برای من این کتاب احساس زنده بودن داره...کتابی که با هربار خوندنش حس میکنم یکی از شخصیت‌های کتابم و بین تک به تک جمله‌هاش زندگی میکنم...
        

          واقعاااااا یکی از بهترین کتاب‌هایی که خوندم :)
خیلی دوسش داشتم، هم داستان، هم شخصیت‌ها مخصوصا آقای معلم مرموز و جذاب رو🫠
بنظرم کتاب وایب خیلی خوبی میداد و خط داستانی رو خیلی دوست داشتم و البته پایان شاهکارش رو🥲 با اینکه فیلمش رو قبلا هم دیده بودم هنوز هم پایانش برام شکننده بود...
راستش توی کامنت ها خیلی هارو دیدم که گفتن صرفا با دید سرگرمی  باید این کتاب رو خوند که بنظرم واقعا کم لطفیه بهش🥲 این کتاب فقط داستان چندتا بچه مدرسه ای و یه معلم خوب رو تعریف نمیکنه، داره داستان تحولی رو روایت میکنه که توی زندگی دانش‌آموزا اتفاق میوفته وقتی که با معلمی آشنا میشن که بهشون درس زندگی میده، تحولی که شاید توی زندگی هرکدوم از ما هم میتونست اتفاق بیوفته اگه با آدم درستش مواجه می‌شدیم...
و بنظرم مهم ترین بخش کتاب جاییه که دانش‌آموزا یاد میگرن که برای آرزوها و خواسته‌هاشون تلاش کنن و ازشون دست نکشن حتی اگه کل دنیا برخلافشونه و انگار از همه طرف "نه" میشنون. میدونید شاید کتاب پایان خوشی برای "نیل" ، شخصیت جسورش که دنبال آرزوش رفت نداشت، ولی بنظرم برای  "نیل پری" پایان داستانش بهترین پایان ممکن بود، حداقل اون توی جوونیش برای آرزوش مرد و  تا آخر عمر با آرزویی که پدرش براش داشت زندگی نکرد. شاید این واقعا خوش ترین پایانی بود که میتونست توی زندگیش داشته باشه....
ولی بازم همش این سوال رو از خودم میپرسم که بهتره که آدم در جوانی بخاطر آرزوش بمیره یا تا آخر عمر از حسرت نبودش بمیره؟
        

          از سری کتاب هایی که روح آدم را تازه میکند.
فیلمش هم دیدنی است.