این کتاب از زبان پیرمردی است که کم کم در حال از دست دادن حافظه خود است. در واقع دچار فراموشی یا همان بیماری مخوف، آلزایمر، است.
کتاب پر از پرش های زمانی و مکانی است. مرور خاطرات، برگشت به زمان حال بعد فراموشی که دارد چه می کند و چه می گوید
برای همذات پنداری با شخصی که دچار آلزایمر شده کتاب مناسبی است. داستان دید خوبی از پیری، تنهایی و فراموشی می دهد
اما متاسفانه کاراکتر عمیقی ساخته نمیشود. خاطرات، یک کل منسجم نمی ساخت و هر چه به انتهای کتاب نزدیک می شدیم داستان به ورطه تکرار می افتاد، مدام تکرار توهمات و شدت گرفتن بیماری، اطلاعات جدیدی نمی داد نه در مورد خودش نه زنش نه والدینش نه بچه هاش نه عشق سابق نه اون خیانت. کتاب فقط از دید شخص بیمار روایت شده بود از زاویه همسرش هم میتونست جالب باشه
در کل پایان غم انگیزی داشت. اینقدر حافظه اش پاک شد که حتی چهره خودش رو تو آینه نمی شناخت
در مورد بیماری آلزایمر فیلم زیر با بازی جولیان مور رو ببینید
Still Alice
