داستان در مورد ۵ شخصیت با پیش زمینه های مختلفه که فرار از 
آلمان نازی اون ها رو هم مسیر می کنه 

در چنین داستانی که کم و بیش قابل پیش بینیه، شخصیت ها اهمیت فراوانی دارن و خوشبختانه نویسنده موفق شده شخصیت ها رو به خوبی بسازه. هر کدوم از اون ها جزئیات جالبی دارن و قابل درک هستن 

البته برخی از شخصیت ها جای کار بیشتری دارن و میشد بیشتر در موردشون نوشت. برخی از تصمیمات کاراکترها نیاز به توضیح بیشتری داشت. ماهیگیر کنودسن کمی گنگ باقی موند اما شخصیت کشیش هلاندر با یه پایان زیبا تکمیل شد.

      

        این کتاب از زبان پیرمردی است که کم کم در حال از دست دادن حافظه خود است. در واقع دچار فراموشی یا همان بیماری مخوف، آلزایمر، است. 

کتاب پر از پرش های زمانی و مکانی است. مرور خاطرات، برگشت به زمان حال بعد فراموشی که دارد چه می کند و چه می گوید 
برای همذات پنداری با شخصی که دچار آلزایمر شده کتاب مناسبی است. داستان دید خوبی از پیری، تنهایی و فراموشی می دهد 

اما متاسفانه کاراکتر عمیقی ساخته نمیشود. خاطرات، یک کل منسجم نمی ساخت و هر چه به انتهای کتاب نزدیک می شدیم داستان به ورطه تکرار می افتاد، مدام تکرار توهمات و شدت گرفتن بیماری، اطلاعات جدیدی نمی داد نه در مورد خودش نه زنش نه والدینش نه بچه هاش نه عشق سابق نه اون خیانت. کتاب فقط از دید شخص بیمار روایت شده بود از زاویه همسرش هم میتونست جالب باشه 

در کل پایان غم انگیزی داشت. اینقدر حافظه اش پاک شد که حتی چهره خودش رو تو آینه نمی شناخت 

در مورد بیماری آلزایمر فیلم زیر با بازی جولیان مور رو ببینید
Still Alice

      

        قدرت قلم نویسنده در فضاسازی فوق العاده است. موقعیت هایی رو توصیف می کنه که هر کدوم از ما ممکنه در طول 
زندگیمون در اون ها قرار بگیریم

حتما دوباره سراغ کاواباتا خواهم رفت
      

        یه کتاب فوق العاده برای آشنایی با کارل پوپر. 

حتی اگه علاقه مند به تاریخ و فلسفه سیاسی نیستین، حتما این کتاب رو مطالعه کنید. چون نکات جالبی در مورد دمکراسی مطرح می کنه که دونستنش بر همه واجبه. چون همانطور که در کتاب نقل شده، حکومت کردن کار همه نیست اما قضاوت حکومت کار همه است. 

متن بسیار روانی داره پر از نکات جالب. خوندنش اصلا سخت و حوصله سربر نیست. ترجمه خوبی داره و نیازی به آشنایی با مفاهیم فلسفه سیاسی هم نداره. 

یکی از نکاتی که یاد گرفتم: 
همیشه مساله اساسی حکومت این بوده که "چه کسی باید حکومت کنه؟" در جواب غالبا گفتن بهترین باید حکومت کنه اما پوپر میگه که سوال اصلی این نیست بلکه مساله اصلی این است که انتقال حکومت به آسانی انجام بگیره. لیبرال دمکراسی های فعلی به معنی حکومت اکثریت نیست یا این که حاکم بهترین فرد جامعه است. فقط رای گیری انتخاباتی بهترین راه برای تغییر بی دردسر حکومته. چون مهم ترین اصل دوری از دیکتاتوریه

یادداشت مترجم و مقدمه رو آخر سر بخونید. از قسمت ضمائم شروع کنید بهتره
      

        یه داستان ماجراجویی کلاسیک در مورد یه زندگی پرماجرا. با یه شروع و میانه خوب اما پایان ضعیف 

ترجمه خوبی داشت. خوندن کتاب آسون بود و کنجکاو نگهت میداشت که در ادامه چه اتفاقی میافته. 

نکته مثبت از  قضاوت و اظهار نظر بیجا در مورد جامعه اون وقت روسیه خودداری می کنه و کاملا به مسائل شخصی کاراکتر اصلی تمرکز می کنه 

ای کاش کمی بیشتر به روانشناسی کاراکتر اصلی می پرداخت چرا در این شغل باقی مونده چرا چنین تصمیم هایی گرفته
آیا کل زندگیش خشم و کینه و نفرت بود؟ 
رفتارهای کاراکتر اصلی به هم نمی خورد. کمی تناقض تو کاراکترش وجود داشت. تصمیمات کاراکتر اصلی کمی گنگ بود.
پایان داستان جالب نبود. داستان به سرانجام نرسید.

      

        یه کتاب ساده و جمع جور. بیوگرافی نویسنده از خودش
خاطرات نویسنده به سبک مینی مالیستی.

اگه یه کتاب انگیزشی میخواید انتخاب بدی نیست. هرچند به جای خوندن کتاب میتونید دویدن رو شروع کنید و خودتون تجربه کنید.

به طور خلاصه میخواد بگه

یه هدف انتخاب کنید و با تلاش زیاد سعی کنید بهش برسید. از رقابت با بقیه دوری کنید. داشتن یه همراه مناسب در زندگی خیلی بهتون کمک کنه. زیاد تو بند استعداد داشتن نباشید چون نویسنده خیلی تاکید داره که نه در نوشتن نه در دویدن استعداد خاصی نداره، فقط تلاش کنید. تو فاز بردن یا باختن نباشید فقط تلاش. تجربیات گوناگون در زندگی کسب کنید
دو تا مساله برای نویسندگی لازمه تمرکز و صبر با دویدن هر دو تقویت میشه تلاش کنید. تمرین برای تمرکز سعی کنید هر روز روی مساله ای تمرکز کنید. به خاطر نویسندگی کسب و کار سه سالش رو ول کرد چون میخواست تمرکز داشته باشه هر زمان فقط یه کار اگر شکست می خورد اوکی بود ولی اگه کارها رو نصفه نیمه انجام می داد پشیمان میشد. صبح زود پا شو اول کارهای اصلی با تمرکز بعدش برای بقیه کارها هر کاری دوست داری.
همه رو نمیشه راضی کرد. همه کارها رو باهم نمیشه انجام داد.
      

        مرور خلاصه وار تاریخ قرن بیستم از دیدگاه فلسفه سیاسی 
این کتاب پر از ارجاعات به وقایع و شخصیت های تاریخیه و از این طریق میخواد نشون بده نظام لیبرال، کمونیسم و فاشیسم چی بودن

نگاه جالب نولته اینه که فاشیسم هیتلری و کمونیسم استالینی هر دو شورش های توتالیتری علیه نظام لیبرال هستن و در یک دسته قرار می گیرن با این که دشمن همدیگه بودن در جنگ 
جهانی دوم

این کتاب نیاز به اطلاعات اولیه از تاریخ و فلسفه سیاسی داره. به طور مثال نویسنده به بررسی تعریف توتالیتاریسم نمی پردازه بلکه بررسی می کنه این واژه اولین بار توسط کدوم اندیشمند مطرح شده و چه سیری در تفکر اندیشمندان مختلف داشته. 

اگه علاقه مند به فلسفه سیاسی و تاریخ هستین حس می کنم برای شروع کتاب مناسبی نیست

      

        ۶ داستان کوتاه از یوسا 
قدرت قلم یوسا در توصیف و فضاسازی در تک تک داستان ها مشهوده. حس می کنی درست در همان مکان قرار داری و شاهد ماجرا هستی. 
پیرمرد
ارتباطی نگرفتم باهاش. ضعیف ترین داستان مجموعه 
ملاقاتی
فضاسازی فوق العاده بود اما خب در کل داستان ساده ای بود ولی تعلیق خوبی داشت دوست داشتی ببینی چی میشه 
یکشنبه
داستانی در مورد جنون نوجوانی، عشق و رقابت. عالی ابتدا و انتهای معرکه. بهترین داستان مجموعه 
برادر کوچک
در اتتقام، عذاب وجدان، تردید و دروغ. کمی مبهم بود و میتوانست طولانی تر باشه. 
کرجی
داستان یک دوئل مبارزه تن به تن. چون برخلاف داستان یکشنبه دلیل مبارزه رو نمیدونستم جذابیت کمتری داشت 
سردسته ها
در مورد یک شورش نوجوانانه و سازماندهی یک جنبش. دوستی ها و همبستگی ها روند خوبی داشت. انتهای قابل پیش بینی اما درست
در کل داستان های بلند یوسا رو بیشتر دوست دارم.

      

        
مودیانو یک انسان سرگشته و بی قرار رو توصیف می کنه در این داستان. انسانی که در تلاش برای یادآوری خاطراتشه و با وسواس قصد داره تک تک لحظات رو بعد از سالها به یاد بیاره. هم در گذشته آرامش نداشته و هم در زمان حال. 
پراکنده گویی در بیان خاطرات به یک کل منسجم متاسفانه تبدیل نمیشه و ما زیاد با شخصیت اصلی نمیتونیم همذات پنداری کنیم چون چیزی در موردش نمی دونیم. شغلش چیه خانواده ای داره پدرمادرش؟ 
تلاشی که می کنه تا خاطراتش رو به یاد بیاره چه فایده ای داره براش و چه کمکی بهش می کنه؟ به جز یک حس نوستالژیک انگیزه ای مطرح نمیشه. 
خود خاطرات و حوادث گذشته هم آنچنان توجه ما رو جلب نمی کنن و کمی هم تکراری هستن. هیچ کاراکتری در طول داستان اهمیت پیدا نمی کنه برای ما. 
به طور خلاصه چند برش از زندگی یه انسان بی قرار که به درجه بی تفاوتی میرسه.


      

        هاینریش بل در این داستان که کل ماجرا در یک روز رخ میدهد دنبال اینه که ما بیشتر خاطرات و صحبت های درونی شخصیت اول داستان رو دنبال کنیم. به گونه ای که ناگهان با یک کلمه شخصیت اول داستان پرتاب می شود به خاطره ای یا فکری به ذهنش می رسه و بدون توجه به خط اصلی داستان، اون رو مطرح می کنه. 
این پراکنده گویی بی نظم به نظر می رسه اما هنر نویسنده در همین بوده که موفق میشه یک کل منسجم از شخصیت اصلی داستان بسازه. عقده ها، اضطراب هاش رو راحت میتونیم بفهمیم. 
بزرگ شدن در فقر باعث شده کاراکتر اصلی عقده نان پیدا کنه و برای رسیدن به پول و نان کاری که بهش علاقه ای نداره رو انجام بده. حال ورود یه دختر جدید به زندگیش باعث تحولش بشه و فرار کنه از این وضع 
ماجرای عاشقانه داستان در نگاه اول رخ میده و حس نوعی دیوانگی هم میده. گنگ بودن شخصیت دختر که هیچ ویژگی نداره فقط به نظر دختر زیباییه باعث میشه قسمت عاشقانه جذابیت خاصی پیدا نکنه. شاید نویسنده میخواسته بگه کاراکتر اصلی فقط دنبال فرار از وضع موجودش بوده و به همین دلیل دختر اهمیتی نداره 
در کنار شخصیت اصلی، شخصیت پدرش هم بد نبود اما به جز اون کاراکتر دیگه ای ساخته نمیشه. دختر کارفرما به نظرم میتونست لحظات بیشتری داشته باشه. نقطه ضعف اصلی داستان شخصیت دختر جدیده که واقعا قابل درک نیست. در جایی شبیه کاراکتر اصلی شروع می کنه به خیالبافی که واقعا گنگ و نامفهوم بود. 
به طور خلاصه عقده نان و کمبود کاراکتر اصلی رو می فهمیم و زیباست اما قسمت عاشقانه جای کار بیشتری داشت.

      

        این کتاب در حدی برایم نامانوس بود که شاید دیگر سراغ بکت نروم. اصلا توصیه نمی کنم
      

        شابد یه نظریه نامحبوب: فیلم رو بیشتر از کتاب دوس داشتم.

تو فیلم با کاراکترها احساس نزدیکی بیشتری می کردم اما در کتاب بیشتر یه حس گزارش گونه ای داشت که داریم از دور میشنویم که چی شده. شاید دلیلش این باشه که اول فیلم رو دیدم.
      

        یه داستان با روایت مدرن

نحوه روایت داستان فوق العاده بود. هر فصل توسط یکی از شخصیت ها روایت میشه و ما داستان رو از دید اون شخص می بینیم.

معمای قتل تا آخر داستان ادامه پیدا می کرد و تعلیق خوبی داشت. بعد عاشقانه اش رو هم دوس داشتم.
      

        در مورد یه آدمیه که میخواد از خفقان موجود در کشورش به مقصد آزادی پاسپورت بگیره

ارتباط نگرفتم با داستان. شبیه کابوس یه ادم بود، شلوغ ، گنگ و درهم برهم. داستان متعارفی نداره که ابتدا و انتهای مشخصی داشته باشه.

توصیه نمی کنم متاسفانه
      

        یه کتاب در ژانر ماجراجویی شسته رفته که با الهام از وقایع تاریخی نوشته شده. سرگرم کننده است اما انتظار خاصی نداشته باشین.