تو عمق هنر؛ من نماد ابتذال:)
اینکه چطور، هم نسلی های من، هنرهای اصیل ایران زمین مثل خطاطی و آواز و معماری و رقص های محلی و طراحی لباس که نمادی از فرهنگ و درک زیبایی شناختی عمیق اقوام این مرز و بومه رو رها کردند و رفتند کی پاپر گروه های کرهای شدند...
و اینکه چطور جوامع اون ور آبی، به خوانشی از هنر رسیدن که آثار والا، معنا دار و ماندگار امثال میکل آنژ رو بوسیدن گذاشتند کنار و «هنر» رو تنها ابزاری برای ثروت و شهوت و قدرت بیشتر متولی های حاکمیتشون کردند...
درک ماهیت «هنر» و فراز و نشیب هایی که در گذر زمان طی کرده، میتونه یه هممسیر و راهنما برای تمامی این دغدغهها باشه.
ای ز کار عصر حاضر بی خبر!
چرب دستی های یورپ را نگر؛
قالی از ابریشم تو ساختند...
باز او را پیش تو انداختند:)
_ اقبال لاهوری🌱