ما درست مساوی با چیزی هستیم که خوشحالمان می‌کند و رنجمان می‌دهد.

تا خداوند بساط ابتلا و آزمون را از عرصه‌ی خاک برنچیند، هنگامه‌ی نصرت الهی و هنرنمایی لشکریان خدا فرا نمی‌رسد.

دیگر با قدرت یکی دو قبیله نمی‌توان به جنگ اسلام رفت. باید همه‌ی قبایل مخالف اسلام هم‌پیمان شوند؛ همه‌ی قبایل قدرتمندی که بر سر باورهای خود با اسلام دشمنی دارند، یا طوایفی که منافعشان به مشرکین و یهود گره خورده و تنها دغدغه‌شان سیر کردن شکم گرسنگانشان است. هستند قبایلی که می‌توان با دادن علوفه به اسب و شترشان، آن‌ها را با خود همراه کرد. همان‌ها که اگر یهودیان تحریمشان کنند، پیش از آن‌که از گرسنگی بمیرند،از وحشت جان می‌سپارند.