شازده کوچولو پرسید: غم انگیزتر از اینکه بیای و کسی خوشحال نشه چیه؟ روباه گفت: بری و کسی متوجه نشه!

حیوانات از خوک به آدم و از آدم به خوک و باز از خوک به آدم نگاه می کردند، ولی دیگر امکان نداشت که بتوانند یکی را از دیگری تشخیص دهند.

یک نفر گفت : او شجاعانه در نبرد گاودانی جنگید. اسکوئیلر جواب داد : شجاعت کافی نیست. وفاداری و فرمان برداری مهم تر هستند.

ترحم نشانه ی ضعف بود و در دنیای وحش هم ترحمی وجود نداشت. در حقیقت ترحم بد تعبیر می شد و نشانه ی ترس بود و قانون این بود: نکشی، می کشندت و نخوری می خورندت؛ باک هم تابع همین قانون بود!

باک ایستاده بود و نگاه می کرد. حالا قهرمان مغروری بود با خوی دیرینه ی حیوانی که از کشتار خود لذت می برد.