برای خوانش این رمان باید پنجره ای رو به تجلی گشود باید سفری داشت به آن سوی هیچستان ؛ جایی که  رگ های هوا پر قاصد هایی است
که خبر می آرند از گل وا شده ی دورترین نقطه ی خاک
پنجره ها را بگشایید و با موسیقی باد میان برگ برگ درختان از تک تک سطرهای این رمان نهایت لذت را ببرید
      

        با به پایان رساندن رمان اشک امانم را برید و نتوانستم جلوی خود را بگیرم 
اثری به شدت ناتورال 
رمان بودنبروک همان گونه که زیر عنوانی تحت نام زوال یک خاندان را دارد باید گفت که به خوبی زوال را رقم می زند
توماس مان این رمان را در 26 یا 27 سالگی به پایان رساند و با این که بی تجربه بود ولی داستانی بسیار زیبا و تاثیرگزار از خود به یادگار گذاشت که اکثر منتقدین می گویند که جایزه نوبل را برای خلق این رمان به دست آورد که به نظر من اصلا چنین چیزی مطرح نیست و قطع به یقین به خاطر رمان بسیار بسیار خوب خود تحت عنوان کوه جادو و همینطور مرگ در ونیز این مهم را از آن خود کرده است
ترجمه علی اصغر حداد بی نظیر بود

بخوانیدش لطفا
      

        در ابتدا که رمان را آغاز کردم اصلا فکرش را هم نمی کردم با همچین کتابی روبه رو بشوم
داستان عالی روایت ها بسیار خوب انجام می پذیرد، شخصیت های کتاب در پی هم می آیند و قصه را به زیبایی رو به جلو می برند، در ابتدای هر فصل یک نقل قول ذکر شده است که برای درک و فهم فصل و ادامه رمان بسیار راه گشا است
در کل رمان خوبی بود و بعد از تقریبا 900 صفحه راضی بودم از رمان و چقدر حیف که دیگر کارهای این نویسنده به فارسی ترجمه نشده است متاسفانه
فقط در این نوول به دنبال فلسفه خاصی نباشید یعنی این که رمان فلسفی نیست ولی بسیار پند آموز و گیرا است
و ترجمه آقای ابراهیم یونسی فوق العاده بود و لذت خوانش این رمان را چند برابر می کرد به طوری که از زمانی که کتاب را شروع می کردم تا زمانی که کتاب را می بستم چیزی حدود 130 صفحه مصالعه می کردم که برای من بسیار نادر است 
اگر نشر نگاه دوباره چاپ کرد حتما بخوانید
      

        دروغ، نیرنگ،  فریب 
از مشخصات اصلی شخصیت رمان خواب عمو جان است.
شهری پر از دروغ و نیرنگ و فریب 
انگار مردمان شهر از هیچ تلاشی برای از بین بردن اخلاق دریغ نمی کنند. مرد ها به شدت ضعیف و سست عنصر و در مقابل زن ها بسیار قدرتمند و زورگو و نیرنگ باز
خدا می داند داستایفسکی هنگام نگارش این رمان در چه فضایی بوده است ولی این حجم از فساد اخلاقی را شاید در هیچ کدام یک از رمان هایش به شدت رمان خواب عموجان نیابیم.
فضای داستان زن محور است و انگار مردانگی از بین رفته است در این شهر، مردان به حاشیه ای دور رانده شده اند تا خانم ها به مقاصد پلید خودشان برسند.
گمانم بر این است که داستایفسکی در رمان خواب عموجان مردان را همواره درست اما بلااستفاده قلمداد می کند که دائما از افسون زنان در امان نیستند.
ترجمه خانم میترا نظریان بسیار خوب بود و به فضای داستایفسکی خیلی نزدیک بود.
      

        طی این سال ها که از ویرجینیا وولف خواندم به سوی فانوس دریایی به نظر من بهترین اثرش است
یک سیال ذهن بسیار زیبا و یک اثر هنری به تمام معنا