بیاید از یک دید دیگر ببینیم
فکر کنید چقدر اثر کار غلطی که در کوتاه مدت در حق یک انسان میکنید در طولانی مدت اثر های وحشتناکی بر جامعه میگذارد
در هر لحظه شگفت زده شدم
پیش بینی حتی ده صفحه بعد برایم سخت بود
با شخصیت ها زندگی کردم
و در کل این کتاب عالی بود....
      

        شاید توقعمان از ویکتور هوگو کمی بیشتر بود ...
      

        نمیدونم جای درستی دارم کامنت میزارم یا نه
بیصبرانه منتظرم قسمت بعدیش بیاد و اینکه بعد از ده ساعت کتاب گویا گوش دادن فکر میکنم وقتم رو هدر نداده باشم :)
      

        از بکمن مردی به نام اوه رو خونده بودم خوب بود ولی طولانی
شهر خرس رو هم خوندم ارزش هدف داشتن رو جالب عنوان کرده بود و در ادامه ارزشهایی که هدف بوجود می آورد ....
      

        زندگی معمولی یک آدم معمولی
ولی جالب...
      

        فرض کنید قلعه حیواناتِ جورج اورل را در یک نمایشنامه جای دهیم...
این اثر همان چیزیست که گاهی اشک را در چشمانتان حلقه میزند و گاهی دندانهایتان را محکم به هم میمالاند
بخوانیدش تمام
      

        حتی زیبایی هم با وجود زشتیست که زیباست
اگر تفاوتی نباشد هیچ چیز زیبا نیست
پس تفاوت هاست که زیبایی میسازد
      

        با دیدی باز نگاه کنیم
شاید حق با شخصیت اصلی داستان باشد...
      

        چقدر انسانها با هم متفاوتند
چقدر عشق میتواند تلخ باشد
جگرم کباب شد
ویکتور هوگو چه کردی...
      

        شاه آبادی استاد است کلا کارهایش را دوست دارم سبک نوشتنش شما را با رمان به اعماق تاریک تاریخ میبرد
اما این کتابش درد آور بود و اصلا دلیل اینکه روی جلدش نوشته رمان نوجوانان را نمیفهمم...
      

        گاهی از اوه متنفر بودم گاهی به خاطر سختی هایی که کشید اشک در چشمم حلقه زد و گاهی از تلاش ها و موفقیت هایش سر وجد می آمدم دلم میخواست ایستاده تشویقش کنم
بکمن واقعا نویسنده ی کار درستی این رمانی طولانی بنویسی ولی کسی از وسط کتاب با خستگی دست از خواندن نکشد فوق العاده است 
      

        همیشه که نباید تعریف کرد
واقعیت ایناست که اصلا از خواندنش لذت نبردم هیچ در برخی موارد زجر هم کشیدم نه به خاطر نثر و قلم نویسنده که اتفاقا خوب بود 
بلکه به این خاطر که توقع هر کس از کتاب خواندن چیزیست توقع من لذت بردن و حتی پوسخندی ساده است درحالی که این کتاب جنگ را به خوبی و با جزئیات و بدون سانسور  نمایش داده است که من دوست نداشتم 
      

        چه ظلم هایی میشود و هیچ کس هیچ وقت نمیفهمد....
      

        یک مقدار با بقیه ی آثار کارآگاهی و اطلاعاتیه نویسنده متفاوت بود ولی به نوبه ی خود خواندنی بود 
      

        بارها گفتم
جک لندن خواندن یعنی بازی با سگ های سورتمه یعنی لذت بردن از برف درحالی که کنار شومینه ی تک کلبه ای در میان جنگل روی صندلی نشسته ای عقب و جلو میروی قیژ قیژ صدا میکند و تباکو دود میکنی یعنی دعوت یک دوست به خوردن کمی گوشت خشک و قهوه ....