اقتباسی طنز از داستان شنل قرمزی با حضوردختربچه‌ای باهوش.
دختربچه از همان ابتدا متوجه حضور شیر در خانه‌ی خاله‌اش می‌شود و با کارهایش او را کلافه می‌کند و مخاطب را می‌خنداند. تا اینجای داستان بامزه و جذاب است.
در ادامه، شیر، متحول و متنبه می‌شود و با دختربچه دوست می‌شود و حتی تنهایی با او به خانه‌اش برمی گردد. در همین جا انحراف داستان آغاز می‌شود یعنی دوستی و صلح با دشمن.
      

        کتابی برای کودکانی که در معرض طلاق والدین قرار دارند.
نمی‌دانم نوع پرداخت کتاب به این موضوع خوبه یا نه،
تخصصی در این خصوص ندارم،
ولی از منظر یه داستان‌نویس بخوام نظرم رو بگم،
قهرمان داستان به دنبال راهیه که مانع از جدایی والدین بشه،
راه حلی به ذهنش می‌رسه،
پیدا کردن چسب مامان بابایی،
خب مسلمه که این راه‌حل نتیجه نمیده،
برام جالب بود که ببینم نویسنده چطور داستان رو تموم می‌کنم و به نتیجه می‌رسونه،
خب ادامه‌ی کتاب از حالت داستانی خارج میشه و به صورت یک کتاب روانشناسی درمیاد،
حرف‌هایی رو که کودکی که در این شرایط قرار داره، باید بشنوه، صاف و واضح و مستقیم، از زبان خانم چسب‌فروش بیان می‌کنه.
آیا این ایراد داستانه؟ نه! 
کتاب کودک گاهی رویکرد آموزشی داره و گاهی رویکرد تربیتی.
پس درست نیست که همیشه بگیم مستقیم گویی نکنید!
"نگو و نشان بده" داشته باشید!
وقتی که هدف کتاب، آموزشه، لازمه حرف ها مستقیم و صریح زده بشه
در مقابل وقتی هدف، تربیته، لازمه از روش‌های تاثیر غیرمستقیم استفاده کرد.

راستی،
این کتاب مناسب عموم کودکان نیست.
حتی تصاویر کتاب هم برای کودک عادی، ناراحت‌کننده می‌تونه باشه.
چون همه چیز در تصاویر  کتاب ترک خورده است.
      

        پرسشی در ابتدای داستان مطرح می‌شود،
مخاطب، همراه با حیوانات دیگر به دنبال پاسخ این سوال است،
همین سوال، مخاطب را تا پایان داستان، میخکوب نگه می‌دارد،
پاسخ این سوال، هر چه که باشد، برای همیشه در ذهن کودک باقی خواهد ماند.
      

        در یک متن کوتاه، چندین شخصیت پرداخت می‌شن تا جمع دوستان مولی شکل بگیره‌،
داستانی در مورد دوستی
با یک تعلیق درمیانه‌ی داستان،
با این‌که موضوع ساده و تکراریه ولی تمام صفحات کتاب پر از حرکته،
چرخ فلک بازی،
اسب‌سواری، 
و نقطه‌ی اوج حرکت و پویایی، پرواز مولی با بادکنک‌ها.

پ.ن: شخصیت‌های این کتاب همون‌ها هستند که در کتاب "چه فکر خوبی مولی" حضور دارند. واقعا این بچه‌ها باید قدر مولی رو بدونن. تنها عضو گروه دوستیه که یه کم فکرش کار می‌کنه.😄
      

        عاشق شخصیت خرگوش‌ها شدم،
نیکی خلاقه ولی همه می‌زنن تو ذوقش و اونم اصلا ذوقش کور نمی‌شه، دمت گرم نیکی خرگوش!
ناتان هم با این که خلاق نیست ولی با ایده‌های نیکی همراهه، تنها عضوی از خانواده که نیکی رو درک می‌کنه،
نورا و نلی هم که معلومه اون دو تا دختر دوقلوی پاپیون صورتی هستند،
ولی نشان شخصیت طلایی تعلق می‌گیره به ند که از اول تا آخر یه دیالوگ رو تکرار می‌کنه: ممکن است گم شویم. 🤭

کتاب‌های خانوادگی رو دوست دارم،
که شخصیت‌ها، خونه مجردی ندارن و معلوم هم نیست چند سالشونه و همه‌ی روابط هم منحصر به رفاقت موجودات غیرهم‌جنسه.
شاید اوکراینی بودن نویسنده، در خانوادگی بودن داستان‌هاش بی‌تاثیر نباشه، حداقل آمریکایی نیست، هر چند الان ساکن آمریکاست ولی اصالتش رو حفظ کرده.😎

فقط یه نکته‌ی حاشیه‌ای این‌که این کتاب برای بچه‌های ما که چهار پنج ماه از سال، فقط به خاطر آفتاب نمی‌تونن از خونه برن بیرون و وقتی بارون می‌باره تازه ذوق می‌کنن و می‌پرن تو حیاط، همذات پنداری ایجاد نمی‌کنه.😩

پ.ن: خوشم اومد آخرش نیکی روی حرفش ایستاد. آخه چرا مامانش این‌قدر ضدحال بود؟!
      

        داداش کوچولو خوابیده،
و شخصیت همه را ساکت می‌کند،
دلقک و شوالیه‌ها و قطار و دزدان دریایی و...
چطوری؟
پسر کوچک چطوری به همه‌ی این‌ها دسترسی دارد؟
تعلیق، سوالی در ذهن کودک کاشته می‌شود،
اولین پاسخ در تصویر می‌آید با عروسک دلقک،
شاید کودک در بار اول که کتاب را می‌خواند، متوجه آن نشود ولی در خوانش‌های بعدی از کشف این نکته‌ی ظریف لذت می‌برد.
کتاب بدون اشاره‌ی مستقیم به پاسخ سوال، پایان می‌یابد و مخاطب همه چیز را متوجه می شود
و مثل کتاب دکتر مهربان، دوست دارد برگردد و یک بار دیگر با آگاهی از پاسخ سوال، خودش را درگیر تعلیق دلنشین داستان کند.

کتابی دلنشین و جذاب برای آنهایی که صاحب خواهر و برادر کوچکتر هستند.
      

        همه چی زیر سر بابای داستانه که شب‌ها کتاب‌های تخیل برانگیز برای بچه‌اش می‌خونه،
خب بابای مهربون، قبل از خواب، کتاب چالشی برای بچه نخون که فرداش مربی مجبور بشه، طرح کارش رو کلا عوض کنه.
جدا از شوخی،
بیشتر دلم می‌خواد این کتاب رو بدم به مربی‌های مهدکودک که ببینند چطور میشه برای کلاس طرح درس پویا داشت.
با تشکر از لاک‌پشت کوچولو که وقتی پنگوئن شد، کتابش رو هم به کلاس برد.
      

        کتابی در مورد کار گروهی،
نوشتن،
و دوستی.
دوستان موشی خیلی بامزه‌اند،
بعد از کلی مقدمه‌چینی باز هم همان کار قبلی را می‌کنند
ولی مولی خلاق‌تر از بقیه است.
او فکری می‌کند و تا چند صفحه، مخاطب در حالت تعلیق است که بفهمد مولی چه فکری دارد.
یک تعلیق دیگر، 
در نیمه‌ی ابتدایی داستان وجود دارد، زمانی که هر کدام از حیوانات می‌روند تا در جایی که راحت‌تر هستند، راه‌حلی پیدا کنند.
      

        یک سوال از ابتدای داستان برای مخاطب ایجاد می‌شود،
دکتر مهربان کیه؟
پایان بامزه و کودکانه، پایانی بر این تعلیق است،
تغییر ناگهانی فضا و این‌که متوجه می‌شوی کل داستان حاصل تخیل کودک بوده، باعث می‌شود دلت بخواهد برگردی و کتاب را از اول بخوانی، این بار با توجه به پاسخ سوالی که گرفتی.
      

        تصاویر کتاب خیلی خیلی جذابه،
دو و نیم ستاره‌ای که دادم برای همینه،
مثل بسیاری از کارهای آقای حسن‌زاده، ایده اولیه خلاقانه است،
گرگ داستان شنگول و منگول (شنگل و منگل در این داستان)
خواب می‌بیند،
ولی درون‌مایه ارزش‌مند که نیست، هیچ،
آسیب تربیتی هم دارد،
گرگ، گرگ است حتی اگر با او مهربانی کنی،
درونمایه‌ی کتاب تقلیدی است از کتاب‌های خارجی‌ای که می‌خواهند سفیدشویی از دشمن کنند و تصویری دروغین از صلح نمایش دهند.
      

        دوستش داشتم،
تصاویر خیلی زیبا،
محیط بومی ایران، حیوانات، جنگل، لباس سیاگالش، همگی ایرانی،
روایت تصویری خیلی خوب که کودک را به دقت و تشخیص سیر داستان وا می‌دارد.
      

        تصاویر کتاب خیلی زیباست،
تعلیق داستانی خوب،
مخاطب با روایت تصویری از مساله‌ای باخبر است که شخصیت داستان نمی‌داند،
پایان را مستقیم نگفته و فرصت داده که مخاطب خودش بفهمد.
      

        توجه به زاویه‌ی نگاه هر حیوان 
و تاثیر آن در عکسی که می‌گیرد، جالب است.
فکر زرافه برای هر مشکل هم پایانی غیرقابل پیش‌بینی بود.
      

        کتاب برو حمام،
جلوتر از کتاب بخواب خرگوشیه.
      

        مزیتش به دو جلد دیگه‌ این مجموعه، 
انتقال حس مهربونی و همدلیه.