یادداشت نغمه رحیمی‌پور

        سه تا کتاب از کریستین جونز خوندم،
جغد پرچونه، چغلی بی چغلی و هریسون چسبنده،
هر سه در مورد مهارت‌های اجتماعی.

نکته‌ی جالب در هر سه‌ی این داستان‌ها اینه که
نویسنده به ابعاد مختلف یه موضوع اشاره کرده،
این‌طوری نیست که شخصیتی که ضعف داره، با یه نصیحت بزرگتر، سریع متنبه بشه و مشکلش حل بشه،
بلکه در اجرای اون نصیحت به چالش می‌خوره
بزرگترها هم درست مثل دنیای واقعی، همراه با بچه‌ها دارن یاد می‌گیرن و گاهی راهکارهاشون کامل نیست و به مرور ابعادش رو روشن میکنن تا شخصیت داستان نه دچار افراط بشه و نه تفریط،
این مساله به خصوص در کتاب دوم و سوم که نام بردم، دیده میشه،
آخر هر کتاب هم می‌گه که شخصیت دیگه فلان کار رو نمی کرد،
نه این‌که اصلا نکنه،
گاهی هم یادش می‌رفت و انجام می‌داد ولی خیلی کمتر از قبل.

این کتاب برای بچه‌هایی که عادت به ابراز احساسات لمسی عادت کردن، خیلی کمک می‌کنه.