از نگهبانان «گذشته» اجازه می گیریم. مرده را برهنه به پارک می بریم و در پرتو آفتاب نورس نارنجی رنگ روی نیمکت می نشانیم. می کوشیم کله اش را درست سر جایش کار بگذاریم. پشه ها و مگس ها پروازکنان دور و برش وزوز می کنند. البته رفتار حشرات با زنده و مرده یکسان است. از او می خواهیم داستان را برایمان تعریف کند. لازم نیست با خشونت تحت فشارش بگذاریم تا درست و صادقانه حرف بزند. مرده ها معمولاً صادقند، حتی بی شرف هایشان. حسن بلاسم، نویسنده ی عراقی ساکت فنلاند، در داستان های این مجموعه عمدتاً به شرایط عراق پس از سقوط صدام حسین می پردازد و تصویری از مردم این سرزمین به دست می دهد، چه آن ها که در کشور ماندند و اسیر حمله ی بیگانه و نزاع های قومی و مذهبی و کشتارهای هر روزه شدند و چه آن ها که خواسته راه غربت را در پیش گرفتند و حتی آن جا نیز نتوانستند از کابوس های خانه کرده در گوشه گوشه ی ذهنشان خلاصی یابند. برخی از داستان های این مجموعه شهرتی جهانی یافته اند و انتشارات پنگوئن نیز گزیده ای از آن ها را به انگلیسی منتشر کرده است.