اولین کتابی که از اشعار شیمبورسکا به فارسی ترجمه شد، آدم‌ها روی پل نام دارد که با ترجمه و تلاش شهرام شیدایی و چوکا چکاد به چاپ رسید. دومین ترجمه از اشعار این شاعر نیز کتاب عکسی از یازده سپتامبر بود که ایونا نوویسکا و علیرضا دولتشاهی آن را ترجمه کردند. سومین کتاب نیز "هیچ چیز دوبار اتفاق نمی‌افتد" بود که با ترجمه ملیحه بهارلو به چاپ رسید. این‌جا چهارمین ترجمه از آثار شیمبورسکا است.
این‌جا اثری کوچک و کم حجم است که کلر کاوانا آن را از زبان لهستانی به انگلیسی ترجمه کرده و آخرین شعرهای شیمبورسکا را در بر می‌گیرد. این شاعر در سال 1996 بنده جایزه نوبل ادبی شده و در سال 2012 در 84 سالگی درگذشت. این کتاب 19 شعر را به همراه متن سخنرانی شیمبورسکا هنگام دریافت جایزه نوبل ادبیات در برمی‌گیرد. 

منتشرشده در همشهری جوان، شماره 522، 4 مهر 1394
        

          این کتاب را در پایان روزی خواندم که بسیار خسته بودم.
کتاب جمع و جور است. ۷۰ صفحه‌ای است.
بخش‌های اول تعدادی از شعرهای شیمبورسکا شاعر لهستانی برنده جایزه نوبل است.

آنچه من از حال و هوای شعرهایش فهمیدم این است که باید سطر به سطر از ابتدا تا انتهای شعر را بخوانی و در مجموع حسی از آن دریافت کنی و از این مدل شعرهایی نیست که بتوانی از وسطش بندی را جدا کنی و همچنان حس آن بند و معنایش برای خواننده باقی بماند.
من با بعضی شعرها ارتباط گرفتم نه با همه.

اما یک چیز جالبی که در سراسر کتاب احساسش می‌کردم این بود که انگار خانم شیمبورسکا را می‌شناسم، انگار با هم آشناییم، انگار نشسته روی مبل بغلی و با هم ‌گپ و گفت داریم. این حس خوشایندی است که دریافت کردم.

نکته دیگر بخش انتهایی کتاب است که سخنرانی ایشان هنگام گرفتن نوبل و چند مصاحبه مختصر او آمده. این بخش برایم بسیار لذت بخش بود. یک جایی صحبت از "الهام" و اثر "نمی‌دانم" بر آن بود. هنوز دارم به آن فکر می‌کنم. تامل برانگیز سخن می‌گفت. هنوز هم دوست دارم به صحبت‌هایش فکر کنم. 
ممنون خانم شیمبورسکا

پ.ن: احتمال دارد شما اصلا از شعرها خوشتان نیاید. براساس نظر من کتاب را نخوانید. شاید حال من این روزها از حال معمولی عموم آدمها فاصله دارد. نمی‌دانم