کتاب شعر ِ خیلی پراحساسی بود، همون‌جوری که از خانم غاده‌ السمان انتظار میره :) می‌خوام این‌جا چند تا از ناب‌ترین شعرهای کتاب رو بنویسم، تا ببینید که راست میگم:

از آن زمان که تو را دوست می‌دارم
جهان رنگین شده است
بعد از آن‌که سیاه و خاکستری بود
هم‌چون فیلم‌های قدیمی از دست رفته
نغمه‌ها به حجره‌ها بازگشته‌اند
و قلب من دوباره در بیشه‌ها می‌تازد
و چونان بره‌آهویی سرکش و نفس‌زنان، نغمه ساز می‌کند...
-------
من علیه تو اعلان عشق می‌دهم
علیه تو اعلان صلح می‌دهم
علیه تو اعلان اشتیاق می‌دهم
علیه تو اعلان عفو می‌دهم
بی‌هیچ پشیمانی
چرا که من روحم را به تو بخشیدم
-------
تو چنان صاعقه در من رخنه کرده‌ای
و مرا به دو نیم ساخته‌ای
نیمی که تو را دوست می‌دارد
و نیمی که در عذاب است،
به‌خاطر آن نیم دیگری که تو را دوست می‌دارد!
-------
من به تو می‌گویم آری
به تو می‌گویم نه
به تو می‌گویم بیا
به تو می‌گویم برو
به تو می‌گویم مرا پروای تو نیست،
و تنها تو این همه را ادراک می‌کنی،
بی‌هیچ تناقضی
که از آن‌چه که گفته می‌شود چیزی باقی نمی‌ماند
جز آن‌که، دوستت دارم!
        

          جمعه غمگین است 
و من عاشقی غمگینم 
و تو درون جسمم مصلوب شده ای، 
روبه روی من در قهوه خانه دو عاشق شیدای انگلیسی نشسته اند
 و جلو روی شان جدول کلمات متقاطع قرار دارد
و هر گاه که حل کلمه ای را تمام می کنند، پسرک با رخوت دختر را می بوسد 
چنان که گویی دندان هایش را پاک می کند، 
و با چشمانی کاملا گشوده به تلویزیون پشت سر دختر خیره می شود
 او را بدون هیچ تپش و هیجانی می بوسد، سپس با شور و شوق به حل معماهای جدول کلمات متقاطع باز می گردند. 

اگر لبان تو گردنم را لمس کند، من ذوب میشوم 
و از انگشتانم نور می تراود، 
و از پیکرم بوی بخور پخش می شود 
ای کاش...

مترجم مقدمه خیلی خوبی برای این مجموعه شعر نوشته است