معرفی کتاب آموزش رانندگی (ویژه متقاضیان گواهینامه پایه سوم) اثر معاونت فنی و مهندسی و خدمات ترافیک پلیس راهور ناجا

آموزش رانندگی (ویژه متقاضیان گواهینامه پایه سوم)

آموزش رانندگی (ویژه متقاضیان گواهینامه پایه سوم)

3.2
23 نفر |
6 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

5

خوانده‌ام

37

خواهم خواند

1

شابک
9786006486260
تعداد صفحات
220
تاریخ انتشار
1396/1/1

توضیحات

کتاب آموزش رانندگی (ویژه متقاضیان گواهینامه پایه سوم)، پدیدآور معاونت فنی و مهندسی و خدمات ترافیک پلیس راهور ناجا.

یادداشت‌ها

آرمیتا پرتوی

آرمیتا پرتوی

1404/5/2 - 17:37

          کتاب آموزش جامع قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی پایه سوم:
از اونجایی که در دنیای امروزی رانندگی یک مهارت مهم هست و اگه بخواید اصولی یاد بگیرید، تنها راهش آموزشگاه‌‌های معتبر هستن، فکر می‌کنم گذر خیلیامون به این کتاب افتاده.
چون طبق دستور عمل، ۸ جلسه کلاس تئوری با یه امتحان داره که بعدش نوبت کلاسای حضوری ۱۲ جلسه‌ای و امتحانشه.
هستن کسانی که بگن چه کتاب چرتی و این چیزا چیه و ...
 اما حقیقت اینه که نمی‌شه به کسایی که بدون خوندن این کتاب خودشونو راننده می‌دونن اعتماد کرد، البته که رانندگی یک مهارت ذهنی هست، اما از دانش تئوری نمیشه چشم پوشی کرد.
کتاب در ۶ فصل از قوانین و مقررات، چگونگی رانندگی ایمن، آشنایی با سیستم فنی خودرو، فرهنگ رانندگی ، امداد و نجات و در نهایت آلودگی‌های ترافیک صحبت کرده.
راستش این کتاب برای موندن توی قفسه کتابخونه نیست، برای بودن توی داشبورد ماشینه تا وقتی مو به مو یادت نباشه چی به چیه.

توصیه برای کسی که می‌خواد رانندگی یاد بگیره: قرار نیست کل کتابمو همون روزای اول بلد بشی، حفط کنی و بعد یادت بره. 
خود رانندگی یه مهارت ذهنیه که به هماهنگی عصب و عضله و سرعت عمل خودت بستگی داره. پس اگه اوایلش ناامیدی بدون با گذر زمان پیشرفت می‌کنی.
درضمن اونایی که توی خودروهای دیگه‌ان یا خیابونن نمی‌دونن تو تازه واردی و باور کن همه دلشون برای خودشون می‌سوزه و دلشون نمی‌خواد تصادف کنن، پس قصدی در کار نیست. 

        

45

          «بسم‌الله»
به‌ بهانه‌ی گذار از امتحان آیین‌نامه:

۱) زبان کتاب مانند بسیاری از کتاب‌های درسی پر از ایراد است به طوری که فهم متن را مشکل می‌کند. از نظر ویراستاری هم اوضاع کتاب تعریفی ندارد و اشکالات ویرایشی بسیاری دارد.
سؤال این است: کتاب آیین‌نامه که یک متن رسمی و حاکمیتی است چرا نباید از طرف فرهنگستان نظارتی بر آن باشد؟
چرا بنیاد تعاون فراجا باید کتاب را بنویسد و فرهنگستان هم هیچ نگاهی به آن نیندازد؟ مگر هر دو مال یک حاکمیت نیستند؟

۲) نکته بعدی که البته شاید بیش از آنکه عیب باشد محل تأمل و دقت است، این است که محتوای کتاب کاملاً یک متن حقوقی است و ویژگی‌های متون حقوقی را دارد. اصطلاحات خاصی را جعل می‌کند و یک مطلب را با تأکید و چندین قید احترازی توضیح می‌دهد و در نهایت از کوچک‌ترین نکته تا بزرگ‌ترین مسأله را در بر می‌گیرد.
چنین برخوردی برای من که با متن حقوقی مواجه نشده بودم جالب بود.  در واقع همان‌طور که باید باشد قانون چیز‌های به ظاهر بدیهی را هم شرح می‌دهد چرا که بدیهی برای من شاید برای دیگری بدیهی نباشد.

۳) این کتاب هم تمام شد و نکات مثبت و منفی در کنار هم داشت.
به نظر من که کمی رانندگی کردم تسلط به تمام آیین‌نامه امری نزدیک به محال است و رانندگی کردن به شیوه‌‌ای که بیان شده خود محال!
به هر حال حتماً یک‌بار خوندن و برخی بخش‌هایش را مرور کردن ضرری ندارد اما کاش از متن و زبان و ساختاری بهتر بهره می‌بُرد.
        

20